Και ναι λοιπόν διαδικτυακέ μου φίλε,
επιτρέπεται να αντιγράψεις κείμενα αυτού του blog,
αρκεί να κάνεις σαφή αναφορά στη πηγή:

didaskw.blogspot.com

Καλό διάβασμα...

Τρίτη 8 Απριλίου 2008

Μια ημερίδα για τη δυσλεξία

Σχετικά με το ζήτημα της δυσλεξίας και γενικότερα των μαθησιακών δυσκολιών, το "Ας μπούμε σε μια τάξη" έχει μέχρι τώρα αναφερθεί κυρίως με τη βοήθεια περιστατικών (όπως αυτά με τα οποία αργά ή γρήγορα κάθε συνάδελφος έρχεται αντιμέτωπος...)

Αναφέρομαι στις δημοσιεύσεις που μπορείς να βρεις εδώ, εδώ ή εδώ.

Για τον βιαστικό αναγνώστη, ορισμένες βασικές πληροφορίες σχετικά με τη δυσλεξία υπάρχουν στη σχετική ιστοσελίδα της Ελληνικής Εταιρίας Δυσλεξίας.

Για τον λιγότερο βιαστικό αναγνώστη, έχω να προτείνω μια παιδαγωγική ημερίδα που διοργανώνει ο δήμος Ν. Ψυχικού σε συνεργασία με τον σχολικό σύμβουλο και τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων της 22ης περιφέρειας.

Η ημερίδα έχει τον πετυχημένο κατά τη γνώμη μου τίτλο "Δυσλεξία - Θείο Δώρο" και σε αυτήν θα μιλήσουν ο καθηγητής μαθησιακών δυσκολιών κ. Παυλίδης, ο σχολικός σύμβουλος κ. Γαλάνης και ο δάσκαλος ειδικής αγωγής κ. Φλεμοτόμος.

Το ραντεβού δίνεται για τις 6.30 το απόγευμα της Πέμπτης 10 Απριλίου 2008, στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Αθλητικού Κέντρου του δήμου Ν. Ψυχικού (Ρήγα Φεραίου και Μπουμπουλίνας).

Έξτρα χρήσιμες πληροφορίες: Η είσοδος θα είναι ελεύθερη και στους συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς θα δοθεί βεβαίωση συμμετοχής ;-)

Από την πλευρά μου, πρέπει να ομολογήσω ότι ούτε στο μυαλό των ομιλητών έχω βρεθεί, ούτε τις απαιτήσεις των ακροατών τους μπορώ να μαντέψω. Που σημαίνει ότι το βαθμό στον οποίο μια τέτοια ημερίδα θα πετύχει τους στόχους της, μόνο αν την επισκεφτείς ο ίδιος θα μπορέσεις να το διαπιστώσεις...

Καλή τύχη!


buzz it!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έπεσα στα χέρια ειδικών που με απροσανατόλισαν και με ξεπουπούλιασαν οικονομικά.

Έχω μια κόρη 14 ετών που έχει μαθησιακές δυσκολίες. Δεν γράφει στραβά ή ανάποδα, διαβάζει κανονικά, δεν μπορεί να μάθει/ αποστηθίσει/ συλλέξει σημαντικά στοιχεία/ συνοψίσει/ επιλέξει κυριότερά του (ο,τιδήποτε φανταστείτε) μπροστά σε μια σελίδα βιβλίου του σχολείου, κυρίως ιστορίας ή γεωγραφίας.
Λόγω της δυσκολίας της σε κάθε σχολείο επιλέγει να κάνει παρέα μόνο με προβληματικά/ παραβατικά παιδιά και μας φέρνει πάντα μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα που μας σπρώχνουν σε απελπισμένες πράξεις (αλλαγή σχολείου, αλλαγή "ειδικών" κλπ). Ότι χαρίσματα έχει φροντίζει με κάθε τρόπο να τα εξαφανίσει, προκειμένου να μη διαφέρει στην προβληματική φίλη της (φρόντισε να ξεχάσει τα πορτογαλικά της, αποπειράται να κάνει το ίδιο στα γαλλικά της, στράβωσε τα μπροστινά της δόντια για να βάλει σιδεράκια όπως η φίλη της, καθόταν με τα γόνατα να συγκλίνουν προς τα μέσα και να ενώνονται ώστε να στραβώσουν ενώ η ίδια παλιάέτρεχε με τα δυνατά πόδια της σαν δρομέας, προσπαθεί σε πάρτυ να τρώει τούρτα ενώ τη σιχαίνεται κλπ).

Έχει μεγάλη κλιση στο μπαλέτο και στο πιάνο (όπου μαθαίνει και προετοιμάζει περισσότερα από ότι της δίνεται κλπ) Μακάρι να υπήρχε ένας κόσμος που να μπορούσε να αξιοποιήσει αυτά τα ταλέντα χωρίς να χρειάζονται και οι λοιπές γνώσεις. Δυστυχώς έχω παρακολουθήσει προφορικές εξετάσεις του ΑΣΕΠ για πρόσληψη καθαριστριών από το δημόσιο και για λόγους συναγωνισμού τις ρώταγαν τι γνωρίζουν για τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Οι θεραπευτικές εισηγήσεις των ειδικών στα χέρια των οποίων έπεσα και με αφαίμαξαν ήσαν (δεν είναι όλες οι απόψεις του ίδιου ατόμου):

- Δεν έχει δυσλεξία (Λες και υπάρχει ένας διαχρονικά ισχύων ορισμός της δυσλεξίας.Και εγώ είχα δυσλεξία τα χρόνια μου και την αντιμετώπισαν με το ξύλο και τον εξευτελισμό).

- Θα ασχοληθούμε με την προσωπικότητά της μόνο. (Δεν μου απαντάνε όμως στο ερώτημά μου "Δέστε δημοσίευμα της Καθημερινής υπάρχουν ορισμένες μέθοδοι για να μαθαίνουν τα δυσλεκτικά παιδιά. Γιατί αυτές τις μεθόδους να τις ανακαλύψουμε εμείς -μαζί με τους κατάλληλους ειδικούς - όταν η κόρη μου θα είναι 26 ετών και όχι τώρα;

- Αφήστε τη να μείνει στην ίδια τάξη. Καλό θα της κάνει( Όμως εγώ έχει διαβάσει διάφορα βιβλία και άρθρα για τη δυσλεξία, και πουθενά δεν λέει ότι θεραπεύεται με το να μείνει το παιδί στην ίδια τάξη).

- Πηγαίνετε στον τάδε που είναι ειδικός στο να προετοιμάζει δυσλεκτικά παιδιά στο σχολείο και στο τέλος τους περνάει η δυσλεξία. Πήγα και πέρασα τη χρονιά με άθλιες συνθήκες. Ο ειδικός κάθε φορά απήύδηζε προσπαθώντας να της μάθει κάτι, δεν τα κατάφερνε, έλεγε ότι η κόρη μου κουράστηκε και "έχει κατεβάσει τα ρολλά" και μου έδινε μερικές σελίδες γεμάτες με κείμενο το οποίο εγώ ο μή ειδικός θα αναλάμβανα να της τα περάσω στο μυαλό -σαν να ήταν ένα φάξ - προτού κοιμηθεί το βράδυ.

- Να κάνετε οικογενειακή θεραπεία. Εσείς η κόρη σας και η γυναίκα σας. Θα είμαι εγώ και ένας άλλος συντονιστής. Γιατί ο άλλος (ο μπακαλόγατος); Γιατί έτσι γίνεται η ομαδική θεραπεία. Μπορείτε κυρία μου να μου δείξετε σε ένα από τα βιβλία της ομαδικής θεραπείας που έχετε στη βιβλιοθήκη σας να αναφέρει ότι θα υπάρχει και δεύτερος θεραπευτής; Έτσι γίνεται στην Ελλάδα. Και τι με αυτό; Και στη Βραζιλία σε ορισμένες περιοχές κάνουν βουντού. Πόσο θα κοστίσει; 140 η συνεδρία (70 αυτή και 70 ο ειδικευόμενος μπακαλόγατος). Τι λέτε κυρία μου;(Και η θεραπεύτρια καπνίζει σαν φουγάρο μπροστά στην κόρη μου χωρίς να ζητάει συγγνώμη ή άδεια, παρόλο που απαγορεύεται από το Υπουργείο Υγείας. Σκέψου να προστεθεί και ο μπακαλόγατος που να καπνίζει τσιμπούκι!)
- (στη γυναίκα μου) Να μετάσχετε σε ομαδική θεραπεία (σε ένα κατερειπωμένο σπίτι). Θα είναι γονείς παιδιών; Όχι αποκλειστικά, μπορεί μερικοί να είναι γονείς αλλά μπορεί και να μην είναι. Θα το σκεφτώ. Προτού φύγετε, παρακαλώ να με πληρώσετε. 150 Ευρώ. Θα σας ετοιμάσουμε την απόδειξη την επόμενη βδομάδα, να τη ζητήσετε από την κυρία Βάνα.

- Δεν έχει μαθησιακά προβλήματα. Είναι ιδιοφυϊα η κόρη σας. Εσείς οι γονείς έχετε πρόβλημα. Θα πρέπει να κάνετε ατομικές θεραπείες ο καθένας σας. Και η κόρη μας; Η κόρη σας δεν έχει τίποτα. 120 Ευρώ. Θα μου δώσετε απόδειξη; Όχι, δεν δίνω αποδείξεις, είμαι πανεπιστημιακός. τότε και εγώ δεν πληρώνω. Μα μου φάγατε την ώρα.. Λυπάμαι. Ωραία θα σας δώσω απόδειξη για 30 ευρώ. Τότε και εγώ θα σας πληρώσω 30 ευρώ.

Σας παρακαλώ, μπορείτε να μου δώσετε κάποια κατεύθυνση ως προς το τι να κάνω; Η κόρη μου με τόσες επισκέψεις και τέτοια παραπληροφόρηση δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει. Ακόμα και αν είμαστε φοβεροί εγκληματίες η γυναίκα μου και εγώ (φανταστείτε με να είμαι σαν τον Αυστριακό!), πάλι υπάρχει υποχρέωση των ειδικών να τη βοηθήσουν σήμερα και όχι όταν γίνει 26 ετών. Οι ειδικοι της έχουν βάλει στο μυαλό ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις μας και γι' αυτό εκείνη δεν μπορεί να μάθει τη μετάφραση των Αρχαίων.

Φυσικά (στην Ελλάδα πάντα έχουμε συμβουλές και επιχειρήματα) μπορεί να πεί κανείς «γιατί δεν πάτε σε κάποιο ειδικό κέντρο του δημοσίου για τα παιδιά που έχουν μαθησιακά προβλήματα;» Σε αυτούς τους φορείς αν δοκιμάσετε να τηλεφωνήσετε για να κλείσετε ραντεβού, θα πάρετε την απάντηση ότι έχετε σειρά προτεραιότητας για να σας δουν μετά από ένα χρόνο. Δοκιμάστε!

Αν προσφύγετε στο Συνήγορο του Πολίτη σας απαντούν ότι α) "ναι μεν η ιατρική περίθαλψη είναι συνταγματικό σας δικαίωμα, αλλά εδώ υπάρχει αντικειμενική αδυναμία, όπως δηλώνουν οι συγκεκριμένοι φορείς", β)"μπορείτε να κάνετε αγωγή αποζημίωσης κατά του δημοσίου για παραλείψεις των οργάνων του, με βάση το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα εάν θεμελιώσετε τη βλάβη που υπέστη η κόρη σας από την παράλειψη...

Η αγωγή εκδικάζεται μετά από 3 1/2 με 4 χρόνια και αν υπολογίσουμε ότι στην καλύτερη περίπτωση κερδίσετε, το δημόσιο θα κάνει έφεση και αναίρεση οπότε μπορείτε να έχετε την απόφαση που θα σας δικαιώνει τελεσίδικη μετά από 7-8 περίπου χρόνια.

Βέβαια δεν είναι εύκολο να έκτέλέσετε απόφαση κατά του δημοσίου, οπότε μπορείτε να προσφύγετε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Στρασβούργο), αλλά θα πρέπει να προσέξετε να ασκήσετε την προσφυγή εντός 6 μηνών από την έκδοση της τελεσίδικης απόφασης (μετά από αναίρεση κλπ). Η εκκρεμοδικία κρατάει περίπου 8-10 χρόνια και μάλλον θα κερδίσετε την υπόθεση με μια συμβολική αποζημίωση, εκτός αν στο μεταξύ ο αρμόδιος φορέας αποφασίσει να καλέσει την κόρη σας για εξέταση..".

Xrysostomos είπε...

@ ανώνυμος
"μπορείτε να μου δώσετε κάποια κατεύθυνση ως προς το τι να κάνω;"

Όχι. Δεν αισθάνομαι ότι γνωρίζω τόσα πολλά ώστε να έχω τη σιγουριά να δίνω κατευθύνσεις σε ζητήματα που επηρεάζουν τόσο πολύ τη ζωή άλλων. Λυπάμαι.

Πόσο μάλλον όταν δεν γνωρίζω ούτε την κόρη σας ούτε εσάς. Σηκώνω τα χέρια ψηλά...

Ένα μόνο σχόλιο. Έχει μεγάλη σημασία το ότι έχετε βρει ότι έχει ταλέντο στο μπαλέτο και στο πιάνο. Άλλοι γονείς δεν εχουν καν καταφέρει να ανακαλύψουν τα ταλέντα των παιδιών τους.

Όταν διάβασα για το ταλέντο της μικρής σε μπαλέτο και πιάνο, μου ήρθε στο μυαλό η ομιλία ενός τύπου που λέγεται ken robinson (θα τη βρείτε σε αυτή τη δημοσίευση). Εκεί περιγράφεται η περίπτωση μιας κοπέλας που είχε ταλέντο στο χορό και μέχρι να το καταλάβει, όλοι θεωρούσαν ότι έχει κάποιο πρόβλημα...

Ρίξτε μια ματιά στην ομιλία αυτή.

Είμαι από αυτούς που υποστηρίζουν ότι οι μαθησιακές δυσκολίες δεν "γιατρεύονται": ότι απλά πρέπει ο καθένας να μάθει να ζει με τις μαθησιακές δυσκολίες που έχει.

Με αυτή τη λογική, είναι προτιμότερο να προσπαθείς να ζήσεις με ένα τρόπο που σου είναι δύσκολος παρά να προσπαθείς να αλλάξεις κάτι που δεν πρόκειται να αλλαχτεί.

Τα δημοφιλεστερα μαθηματα