Απολογίες διδάσκοντα...

Οι φίλοι του παρόντος ιστολογίου μάλλον έχουν καταλάβει ότι από τα Χριστούγεννα το "Ας μπούμε σε μία τάξη" έχει περάσει σε κατάσταση πλήρους αδράνειας...

Το φαινόμενο είναι μάλλον προσωρινό

πάλι με χρόνια με καιρούς και τα λοιπά και τα λοιπά.

Αυτό που χρειάζεται είναι να καθησυχάσω όσους ενδιαφέρθηκαν μήπως έχει γίνει κάτι ανησυχητικό στη ζωή μου, κάτι που με εμποδίζει από το να γράφω τις σκέψεις μου γύρω από τη διδασκαλία. Και φυσικά να τους ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον τους...

Όλα καλά παίδες! Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας... Η ζωή συνεχίζεται μια χαρά, το ίδιο και οι περιπέτειες μου στις τίγκα πιτσιρικαρία τάξεις...

Απλά, όπως σε κάθε πραγματικά δημιουργική διαδικασία, έτσι και στο "Ας μπούμε σε μια τάξη", κάποια χρονικά διαστήματα απόλυτης απραξίας είναι απαραίτητα για τη συνέχεια.

Και φυσικά, το πόσο μεγάλο μπορεί να είναι ένα τέτοιο χρονικό διάστημα απραξίας δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς.

Ούτε καν ο "δημιουργός" ούτε όποιος ψιθυρίζει δίπλα του...