Μετά από όλη την προεκλογική περίοδο, υποθέτω ότι οι περισσότεροι έχουμε πάρει γερές δόσεις από τη
γλώσσα "των πολιτικών". Αυτήν την τόσο προβλεπόμενη, ανελέητα ξύλινη,
και πάνω από όλα εντελώς ανούσια γλώσσα που μιλούν οι άνθρωποι που μας κυβερνούν
ή αυτοί που εύχονται να το κάνουν.Σκέφτομαι ότι γράφω κάτι που
δεν θα προκαλέσει και πολλές διαφωνίες. Είτε είσαι ΠΕ4 σε σχολείο, είτε Ι5 σε στρατόπεδο, σε έχω ακούσει αρκετές φορές να σχολιάζεις:
"μα καλά, δεν παίρνουν χαμπάρι ότι κανείς από εμάς δε μιλά αυτή τη γλώσσα;" Δεν έχεις και άδικο. Τί στο καλό έχουν πάθει και μιλούν μια γλώσσα που
δεν τη μιλά κανείς;
Και τώρα η σειρά μου ρε μπαγάσαΓιατί εσύ καλύτερος είσαι;
Ναι, εσύ. Εσύ που μπαίνεις κάθε Τετάρτη,
δεύτερη ώρα, και μας λες
"βρείτε το γιου". Ποιο
"γιου" βρε ξύλινε; Ζήτα μας να βρούμε την ταχύτητα και
θα καταλάβουμε. Ή ακόμα καλύτερα πες μας ότι ψάχνουμε το
"πόσο γρήγορα κινείται και προς τα που".
Ναι εσύ.Εσύ που βλέπεις "σώμα που κείτεται", εκεί που όλοι οι άλλοι βλέπουν ένα απλό κιβώτιο. Εσύ που λες ότι "βρίσκεται σε ακινησία", αντί απλά να λες ότι "είναι ακίνητο".
Εσύ, οπαδέ του "εκλύονται", φίλε του "συνίσταται" και ερωμένε του "υποδιπλασιάζεται"...
Ναι εσύ.
Που χρησιμοποιείς
κώδικες και
λέξεις που καταλαβαίνεις μόνο εσύ
άντε και ο κύριος Ντουράκης που μας κάνει χημεία. Και που έχεις και το θράσος
να μας κοροϊδεύεις κιόλας όταν εμείς δεν τα καταφέρνουμε το ίδιο καλά.
Που μας μιλάς για σώμα
"μάζας εμ ίσον 10 κιλά" (Αλήθεια, εσύ, αφού ζυγιστείς λες
"έχω σώμα μάζας εμ ίσον 80 κιλά";
ή μήπως ούτε τότε θυμάσαι το λαοφιλές ρήμα "ζυγίζω";)
Ας μην πολυλογώ.
Συνάδελφοι. Η γλώσσα που πολλοί από εμάς χρησιμοποιούμε στο μάθημα, για κάποιους μαθητές ή όχι είναι μια γλώσσα εξωγήινη. Και όταν είσαι εξωγήινος δεν μπορείς να περιμένεις από τους άλλους να μιλήσουν πρόθυμα τη γλώσσα σου!
Πολύ συχνά λοιπόν, εμείς αυτό το προσπερνάμε. Και αναρωτιόμαστε, για παράδειγμα, πώς θα προσελκύσουμε το ενδιαφέρον των μαθητών αλήθεια, πόσο ενδιαφέρον μπορεί να έχει μια γλώσσα που δεν τη μιλάει κανείς...;
Επί του πρακτέου. Ειδικά στο Γυμνάσιο, οι δεξιότητες "κατανόηση" και "χρήση" της επιστημονικής γλώσσας δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως προαπαιτούμενα, αλλά ως στόχοι. Που σημαίνει ότι πριν μπούμε στην τάξη, εκτός από το αντικείμενο του μαθήματος θα πρέπει να έχουμε στο νου μας και μια αξιοπρεπή μετάφρασή του στην καθομιλουμένη. Την οποία θα χρησιμοποιήσουμε όταν χρειαστεί.
Και θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι στόχοι "κατανόηση" και "χρήση" της επιστημονικής γλώσσας δεν είναι τίποτα στόχοι της πλάκας - απαιτούν αυξημένες ποσότητες υπομονής και ενθάρρυνσης.
Και φυσικά, απαιτούν από την πλευρά μας να αναγνωρίσουμε ότι εμείς οι ΠΕ4 δεν είμαστε και τόσο καλά "προπονημένοι" στο να διδάσκουμε γλώσσες. Ότι στην τελική, τα διδακτικά εργαλεία που χρησιμοποιεί η συμπαθέστατη αγγλικού ίσως είναι πιο χρήσιμα από τα πειράματα και τις προσομοιώσεις που με περηφάνεια εμείς φέρνουμε στην τάξη.
Και ότι οι συζητήσεις μας μαζί της μπορούν επιτέλους να επεκταθούν και σε σχετικά με το μάθημα ζητήματα...
Update (5/10): Σχεδόν κατά τύχη, ανακάλυψα μια δημοσίευση στο μπλογκ "Η γλώσσα στο Γυμνάσιο" η οποία διαπραγματεύεται το ίδιο ζήτημα, αλλά θεωρώ ότι το κάνει με πληρέστερο και πιο πειστικό τρόπο. Μια ματιά μπορείς να ρίξεις εδώ.
