Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα πολύ μακρινή, οι κάτοικοι αντιμετώπιζαν για πάρα πολλά χρόνια ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα:
Τα ποσοστά ατυχημάτων στους δρόμους της ήταν ιδιαιτέρως αυξημένα…
Τι ιδιαιτέρως αυξημένα, εδώ που τα λέμε ήταν τραγικά: Όλοι σχεδόν οι κάτοικοι, είτε κατοικούσαν σε πόλη είτε στην επαρχία, είχαν πέσει θύματα κάποιου αυτοκινητιστικού ατυχήματος. Ή ευθύνονταν για αυτό. Ή και τα δύο.
Περιττό να σας το πω, ο προβληματισμός των πολιτών ήταν έντονος. Πολλοί αναζητούσαν τις αιτίες, προσπαθώντας να δώσουν μια λύση σε αυτό το πρόβλημα.
Λύση όμως δεν φαινόταν να υπάρχει στον ορίζοντα.
Το Υπουργείο Συγκοινωνιών της χώρας δεν μπορούσε να μένει αμέτοχο. Κάποια στιγμή και με την ευτυχή συγκυρία της ύπαρξης πολυδιαφημισμένου "πακέτου στήριξης" προσπάθησε να δώσει λύση. Ανήγγειλε λοιπόν πανηγυρικά τον τρόπο να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα: Καινούριες λεωφόροι θα κατασκευάζονταν, με όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές. Τριπλές και τετραπλές λωρίδες, «έξυπνα» φανάρια, αυτόματες διαβάσεις και δεν συμμαζεύτηκε…
Πολλοί ήταν αυτοί που έσπευσαν να συγχαρούν την ευρηματικότητα της Πολιτείας.
Όμως τίποτα. Οι στατιστικές των ατυχημάτων συνέχισαν να παραμένουν αμείλικτες.
Δυστυχώς, μέρα με τη μέρα ο πληθυσμός της χώρας μειωνόταν, εξαιτίας των ατυχημάτων στους γυαλιστερούς υπερσύγχρονους δρόμους! Το Υπουργείο όμως δεν είχε εξαντλήσει την ευρηματικότητα του.
Πολύ γρήγορα, ανακοινώθηκε η εισαγωγή νέων και υπερσύγχρονων μέσων μεταφοράς. Εκατομμύρια ευρώ θα σπαταλούνταν για την αγορά αυτοκινήτων με απίστευτες δυνατότητες οχήματα με σύνδεση στο Διαδίκτυο, στοιχεία αυτοματισμού και άλλα τρελά.
Όπως και έγινε.
Τα ποσοστά όμως συνέχισαν να παραμένουν τραγικά.
Αρκετά δημοσιεύματα του Τύπου ξεκίνησαν να ρίχνουν το φταίξιμο στους οδηγούς. "Δεν ενδιαφέρεστε για αυτό που κάνετε" τους κατηγορούσαν. "δεν ξέρετε να οδηγείτε τα καινούργια σας αυτοκίνητα", "Οδηγείτε επιπόλαια", "δεν αντιλαμβάνεστε την ευθύνη της ομαλής οδήγησης".
Η κυβέρνηση, αν δεν τα προκάλεσε αυτά τα δημοσιεύματα, τότε σίγουρα τα χρησιμοποίησε. "Τι άλλο θέλετε;" άρχισαν να δηλώνουν επιφανείς εκπρόσωποι της. "Σας παρέχουμε τους καλύτερους δρόμους και τα καλύτερα αυτοκίνητα. Εσείς φταίτε που δεν οδηγείτε σωστά!"
Αποφασίστηκε λοιπόν ότι θα έπρεπε να θεσπιστούν πιο αυστηροί τρόποι επιλογής για το ποιος θα πρέπει να "κρατάει το τιμόνι". Ειδικές εξετάσεις οδήγησης λοιπόν. Πολλοί μίλησαν για μια επερχόμενη ριζική αλλαγή στα ποσοστά ατυχημάτων.
Θεσπίστηκε λοιπόν το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Οδηγών, μια ανεξάρτητη αρχή που είχε ως στόχο να σχεδιάσει και να υλοποιήσει τις εξετάσεις οδήγησης.
Το βράδυ που θα ανακοινώνονταν τα πορίσματα του Ανώτατου Συμβουλίου, οι τηλεοράσεις στα περισσότερα νοικοκυριά της ταλαιπωρημένης αυτής χώρας ήταν συντονισμένες στο κρατικό κανάλι. Όλοι οι κάτοικοι ήθελαν να ακούσουν κάτι ελπιδοφόρο.
Μαζί και ο 8χρονος Ρωμανός, που λίγες μόλις βδομάδες νωρίτερα παραλίγο να πέσει θύμα ενός επιπόλαιου οδηγού. Παρακολουθούσε το σχετικό ρεπορτάζ, μαζί με τους γονείς του.
Ο δημοσιογράφος έδειχνε ενθουσιασμένος: "Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί ακροατές. Ευχάριστα νέα έρχονται στη χώρα μας. Οι δραστικές αποφάσεις της κυβέρνησης σχετικά με το πρόβλημα των ατυχημάτων, δείχνουν να παίρνουν σάρκα και οστά".
"Σάρκα και οστά; Μπαμπά, το πιστεύεις;" ρώτησε ο Ρωμανός.
"Ναι παιδί μου, κάτι θα ξέρουν αυτοί" αποκρίθηκε ο πατέρας του.
Ο δημοσιογράφος συνέχισε "Μετά από σειρά συνελεύσεων, αποφασίστηκε ο τρόπος με τον οποίον θα εξετάζονται στο εξής οι υποψήφιοι οδηγοί. Οι εξετάσεις θα πραγματοποιούνται κάθε δύο χρόνια υπό άκρα μυστικότητα".
"Κάθε δυο χρόνια; Υπό άκρα μυστικότητα;" ρώτησε ο Ρωμανός.
"Ναι παιδί μου. Κάτι θα ξέρουν αυτοί" αποκρίθηκε η μητέρα του.
Ο δημοσιογράφος συνέχισε "Οι εξετάσεις, οι οποίες θα είναι ικανές να διαχωρίσουν όσους είναι σε θέση να οδηγήσουν σωστά, θα είναι γραπτές. Οι υποψήφιοι οδηγοί θα εξετάζονται σε όλα ανεξαιρέτως σήματα του κώδικα οδικής κυκλοφορίας"
"Σε όλα τα σήματα;" ρώτησε ο Ρωμανός. "Μόνο στα σήματα;"
Ναι Ρωμανέ. Μόνο στα σήματα.
Κάτι θα ξέρουν αυτοί.
Τα ποσοστά ατυχημάτων στους δρόμους της ήταν ιδιαιτέρως αυξημένα…
Τι ιδιαιτέρως αυξημένα, εδώ που τα λέμε ήταν τραγικά: Όλοι σχεδόν οι κάτοικοι, είτε κατοικούσαν σε πόλη είτε στην επαρχία, είχαν πέσει θύματα κάποιου αυτοκινητιστικού ατυχήματος. Ή ευθύνονταν για αυτό. Ή και τα δύο.
Περιττό να σας το πω, ο προβληματισμός των πολιτών ήταν έντονος. Πολλοί αναζητούσαν τις αιτίες, προσπαθώντας να δώσουν μια λύση σε αυτό το πρόβλημα.
Λύση όμως δεν φαινόταν να υπάρχει στον ορίζοντα.
Το Υπουργείο Συγκοινωνιών της χώρας δεν μπορούσε να μένει αμέτοχο. Κάποια στιγμή και με την ευτυχή συγκυρία της ύπαρξης πολυδιαφημισμένου "πακέτου στήριξης" προσπάθησε να δώσει λύση. Ανήγγειλε λοιπόν πανηγυρικά τον τρόπο να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα: Καινούριες λεωφόροι θα κατασκευάζονταν, με όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές. Τριπλές και τετραπλές λωρίδες, «έξυπνα» φανάρια, αυτόματες διαβάσεις και δεν συμμαζεύτηκε…
Πολλοί ήταν αυτοί που έσπευσαν να συγχαρούν την ευρηματικότητα της Πολιτείας.
Όμως τίποτα. Οι στατιστικές των ατυχημάτων συνέχισαν να παραμένουν αμείλικτες.
Δυστυχώς, μέρα με τη μέρα ο πληθυσμός της χώρας μειωνόταν, εξαιτίας των ατυχημάτων στους γυαλιστερούς υπερσύγχρονους δρόμους! Το Υπουργείο όμως δεν είχε εξαντλήσει την ευρηματικότητα του.
Πολύ γρήγορα, ανακοινώθηκε η εισαγωγή νέων και υπερσύγχρονων μέσων μεταφοράς. Εκατομμύρια ευρώ θα σπαταλούνταν για την αγορά αυτοκινήτων με απίστευτες δυνατότητες οχήματα με σύνδεση στο Διαδίκτυο, στοιχεία αυτοματισμού και άλλα τρελά.
Όπως και έγινε.
Τα ποσοστά όμως συνέχισαν να παραμένουν τραγικά.
Αρκετά δημοσιεύματα του Τύπου ξεκίνησαν να ρίχνουν το φταίξιμο στους οδηγούς. "Δεν ενδιαφέρεστε για αυτό που κάνετε" τους κατηγορούσαν. "δεν ξέρετε να οδηγείτε τα καινούργια σας αυτοκίνητα", "Οδηγείτε επιπόλαια", "δεν αντιλαμβάνεστε την ευθύνη της ομαλής οδήγησης".
Η κυβέρνηση, αν δεν τα προκάλεσε αυτά τα δημοσιεύματα, τότε σίγουρα τα χρησιμοποίησε. "Τι άλλο θέλετε;" άρχισαν να δηλώνουν επιφανείς εκπρόσωποι της. "Σας παρέχουμε τους καλύτερους δρόμους και τα καλύτερα αυτοκίνητα. Εσείς φταίτε που δεν οδηγείτε σωστά!"
Αποφασίστηκε λοιπόν ότι θα έπρεπε να θεσπιστούν πιο αυστηροί τρόποι επιλογής για το ποιος θα πρέπει να "κρατάει το τιμόνι". Ειδικές εξετάσεις οδήγησης λοιπόν. Πολλοί μίλησαν για μια επερχόμενη ριζική αλλαγή στα ποσοστά ατυχημάτων.
Θεσπίστηκε λοιπόν το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Οδηγών, μια ανεξάρτητη αρχή που είχε ως στόχο να σχεδιάσει και να υλοποιήσει τις εξετάσεις οδήγησης.
Το βράδυ που θα ανακοινώνονταν τα πορίσματα του Ανώτατου Συμβουλίου, οι τηλεοράσεις στα περισσότερα νοικοκυριά της ταλαιπωρημένης αυτής χώρας ήταν συντονισμένες στο κρατικό κανάλι. Όλοι οι κάτοικοι ήθελαν να ακούσουν κάτι ελπιδοφόρο.
Μαζί και ο 8χρονος Ρωμανός, που λίγες μόλις βδομάδες νωρίτερα παραλίγο να πέσει θύμα ενός επιπόλαιου οδηγού. Παρακολουθούσε το σχετικό ρεπορτάζ, μαζί με τους γονείς του.
Ο δημοσιογράφος έδειχνε ενθουσιασμένος: "Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί ακροατές. Ευχάριστα νέα έρχονται στη χώρα μας. Οι δραστικές αποφάσεις της κυβέρνησης σχετικά με το πρόβλημα των ατυχημάτων, δείχνουν να παίρνουν σάρκα και οστά".
"Σάρκα και οστά; Μπαμπά, το πιστεύεις;" ρώτησε ο Ρωμανός.
"Ναι παιδί μου, κάτι θα ξέρουν αυτοί" αποκρίθηκε ο πατέρας του.
Ο δημοσιογράφος συνέχισε "Μετά από σειρά συνελεύσεων, αποφασίστηκε ο τρόπος με τον οποίον θα εξετάζονται στο εξής οι υποψήφιοι οδηγοί. Οι εξετάσεις θα πραγματοποιούνται κάθε δύο χρόνια υπό άκρα μυστικότητα".
"Κάθε δυο χρόνια; Υπό άκρα μυστικότητα;" ρώτησε ο Ρωμανός.
"Ναι παιδί μου. Κάτι θα ξέρουν αυτοί" αποκρίθηκε η μητέρα του.
Ο δημοσιογράφος συνέχισε "Οι εξετάσεις, οι οποίες θα είναι ικανές να διαχωρίσουν όσους είναι σε θέση να οδηγήσουν σωστά, θα είναι γραπτές. Οι υποψήφιοι οδηγοί θα εξετάζονται σε όλα ανεξαιρέτως σήματα του κώδικα οδικής κυκλοφορίας"
"Σε όλα τα σήματα;" ρώτησε ο Ρωμανός. "Μόνο στα σήματα;"
Ναι Ρωμανέ. Μόνο στα σήματα.
Κάτι θα ξέρουν αυτοί.
12 σχόλια:
Γεια σου, Χρυσόστομε,
Το ...κακό είναι πως τα περιγράφεις τόσο σπαρταριστά που δε μου πάει να (εξ)οργιστώ...
( Άσε που ανησυχώ: Τι γίνεται μ'αυτούς που έχουν επαγγελματικό δίπλωμα και πρέπει κάθε πέντε χρόνια να το ανανεώνουν;! )
Xrysostome
στη χώρα που αναφέρεις:
τη χρονική περίοδο 1980-1985, υπερτριπλασιάστηκαν τα νέα αυτοκίνητα που έμπαιναν στην κυκλοφορία κάθε χρόνο, και οι "υπεύθυνοι" υπόσχονταν ότι όλοι, αργά ή γρήγορα, οι κάτοχοί τους θα έπαιρναν άδεια για να τα οδηγήσουν.
Όμως, οι δρόμοι (bandwidth & speed limit) έμειναν περίπου οι ίδιοι... αν και οι ανάγκες μεταβάλλονταν.
Οι "νέοι" κάτοχοι αυτοκινήτων πλήθαιναν λοιπόν υπερβολικά χρόνο με το χρόνο, ώσπου κάποιοι "υπεύθυνοι" έταξαν "ευκαιρίες οδήγησης" για όλους.
Και έτσι, οι άδεις οδήγησης δίνονται με ό,τι είδους εξετάσεις είναι ευκολότερο (και βολικότερο) να διεξαχθούν (ώστε όλοι να έχουν ελπίδες για άδεια οδήγησης και να κόβονται τουλάχιστον οι εντελώς εκτός προδιαγραφών). Παράλληλα, υπάρχουν και (τουλάχιστον) τέσσερις λίστες αναμονής, από τις οποίες κάποιοι παίρνουν άδεια οδήγησης, χωρίς καν να εξεταστούν ούτε στα σήματα (πχ πολύτεκνοι κάτοχοι αυτοκινήτου, όσοι έχουν οδηγήσει για 24 μήνες με προσωρινή άδεια, όσοι έχουν απολυθεί από ιδιωτικές εταιρείες, όσοι είχαν συμπληρώσει 30 μήνες οδήγησης κλπ κλπ, όσοι είχαν οδηγήσει άλλη μάρκα και αλλάζουν πλέον μάρκα κλπ).
Ο Ρωμανός όμως, ίσως αλλάξει τον τρόπο απόκτησης άδειας οδήγησης & άλλες παραμέτρους, εκτός κι αν...
Υ.Γ.1: Τα ατυχήματα πάντως έχουν (σε απόλυτα νούμερα) μειωθεί, πολύ λιγότερο όμως από όσο θα έπρεπε...
Υ.Γ.2: Όσοι κατέχουν αυτοκίνητο ίδιας μάρκας και ίδιου μοντέλου με το δικό σου, αποκτούν άδεια οδήγησης κατά μέσο όρο στα 38 τους χρόνια... Τόσοι πολλοί είναι σε αναμονή. Αν είχες άλλο μοντέλο ή άλλη μάρκα, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Αγαπητέ Ρωμανέ,
αυτοί που διαχειρίζονται το πρόβλημα των οδικών ατυχημάτων στις Εθνικές Οδούς και επομένως παραγγέλνουν, αξιολογούν και ερμηνεύουν τις σχετικές στατιστικές, θεώρησαν ως κρίσιμη παράμετρο του προβλήματος, τον περιορισμένο αριθμό των οχημάτων που «αντέχει» η κυκλοφορία. Άποψη που φάνηκε να συμμερίζονται πολλοί νέοι κυρίως οδηγοί, που ένοιωθαν άξιοι και επιθυμούσαν να «γκαζώνουν» στα Εθνικά Δίκτυα, αλλά δεν χωρούσαν σ’ αυτούς και τα δικά τους οχήματα. Και κάποιοι άλλοι, κάπως παλιότεροι, που ήταν δυνατοί στο σοφάρισμα με ντάτσουν σε Αγροτικούς Δρόμους. Αλλά για ίδιους λόγους, ήταν αποκλισμένοι και αυτοί, από την άσφαλτο. Οι διαχειριστές της κρίσης στους δρόμους, έβαλαν Διόδια εισόδου στο Εθνικό Δίκτυο. Αντέδρασαν όσοι κυκλοφορούσαν χρόνια στο Εθνικό Δίκτυο. Λογικό, όταν μπαίνουν Διόδια εισόδου στους νέους οδηγούς, είναι γνωστή παράδοση των Ελληνικών Δρόμων, να ακολουθούν Διόδια και για τους παλιούς διακαιούχους. Άσε, που σ’ αυτούς τους δρόμους, «ο παλιός είναι αλλιώς», όπως επισημαίνει και ο κ. Μάνεσης. Κάποιος νέος μπορεί να μπει στους Εθνικούς Δρόμους, αν επιλέξει τις απαντήσεις - κλειδιά σχετικά με τα σήματα οδικής κυκλοφορίας στη Σφίγγα που εδρεύει στα Διόδια. Επιπλέον Ρωμανέ, η Σφίγγα επιφυλλάσει και άλλο κύκλο δοκιμασιών. Για να μπορεί να οδηγεί ασφαλώς κάποιος στο Εθνικό Δίκτυο, θα πρέπει να μπορεί να προσγειώνει ένα αεριωθούμενο, χωρίς ορατότητα, σε video game - προσομοιωτή πτήσης.
Εσύ Ρωμανέ, αναρωτιέσαι αν αυτός που θα απαντήσει ορθά στα Διόδια, τους γρίφους της Σφίγγας θα συμμετάσχει σε λιγότερα δυστυχήματα;
Κάποιοι, μεγαλύτεροι από σε ‘να, αναρωτιούνται αν πρέπει να κυκλοφορούν, χωρίς δέσμευση, όλοι όσοι απέκτησαν αυτοκίνητα; Ή αν έμαθαν να οδηγούν ικανοποιητικά σε ξενόφερτα Κολλέγια οδήγησης; Ή ζητούν στα Διόδια να φύγει η Σφίγγα και τη θέση της να πάρει ο (Σοφός) Σωκράτης; Ή πώς δεν θα αποκλειστεί από το Εθνικό Δίκτυο ένας μέλλων οδηγός αγώνων;
Εγώ, που μπήκα στις Εθνικές Οδούς χωρίς Διόδια, και έχω προκαλέσει αρκετά ατυχήματα, «τρακάρω» συστηματικά με αυτούς που γνωρίζουν παρακαμπήριες πριν τα Διόδια και μπαίνουν χωρίς «φλας» στο δεξιό ρεύμα, για να αποφύγουν τη Σφίγγα. Κάποιους μάλιστα απ’ αυτούς τους παρατηρώ μόνιμα παρκαρισμένους στο parking των Διοδίων. Αυτή την οδική συμπεριφορά την έχει αναδείξει με εμμονή σε εύστοχα post, ο Βαγγέλης.
Οι νέοι συνοδηγοί μου στην Εθνικοί Οδό, αυτοί που αντιμετώπισαν τη Σφίγγα, επικαλούνται ζητήματα οδικής συμπεριφοράς, που εμένα μου φαίνονται, μερικές φορές, σχηματικά. Όταν τους αντιτείνω ότι πρέπει να κινητοποιηθούμε ενάντια στους Εργολάβους που έχουν αφήσει το Δρόμο στα χάλια του, μου θυμίζουν ότι πρέπει κατ’ αρχήν να συντηρήσω το αμάξι μου και μετά να «τα πω» στο Εργολάβο. Αναγκάζομαι τότε να ξαναθυμηθώ μαζί τους τον Κ.Ο.Κ., και να αποκρυπτογραφήσω τις σκοπιμότητες που εξυπηρετεί, αγαθές και «πονηρές». Είναι ο Κ.Ο.Κ (Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας), μόνο ένας ανεμιστήρας που σκορπίζει πρόστιμα; Ή είναι και ένα τζι μπι ες που επισημαίνει τους αδιέξοδους δρόμους; Αυτή η συζήτηση για την κατανόηση του τι κρύβεται πίσω από τον Κ.Ο.Κ., με διευκολύνει στην καθημερινή πορεία μου στους Δρόμους. Αποδίδω νόημα στα σήματα και έχω δυνατά επιχειρήματα στους τροχαίους που μου δίνουν κλίσεις.
Άσε, που μαζί με τους νέους συνοδηγούς, μαθαίνω να κάνω, χαμηλές έστω, πτήσεις στους προσομοιωτές.
Ρωμανέ, άκουσα ότι αυτός που απάντησε καλύτερα απ’ όλους στα ερωτήματα της Σφίγγας, ο Οιδίποδας, πέρασε με τιμές τα Διόδια και μετά μακέλεψε τον Εθνικό Δρόμο της Βοιωτίας. Από την άλλη, επανοπροσδιορίστηκαν οι κυκλοφοριακές απαιτήσεις αλαζόνων, όπως ο φονευθείς από το Οιδίποδα Λάιος, που πάνω στην άμαξα, απαιτούσε όλο το δρόμο δικό του.
Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι που συνειδητά ή και άθελά τους αποφάσισαν να οδηγούν μόνιμα στους παράλληλους των εθνικών οδών.Πολλοί απ'αυτούς λατρεύουν την οδήγηση αλλά δεν έχουν το κουράγιο να πληρώσουν διόδια.Ειναι κι αυτοί της εθνικής οδού που τους κοιτάζουν οικτίροντας τους καθώς η παράλληλοι οδοί έχουν περισσότερες λακούβες και περισή ανασφάλεια!
Προς όλους
έχω την εντύπωση ότι δεν έγινε ιδιαίτερα αντιληπτό ότι η κριτική που επιχειρεί να κάνει το συγκεκριμένο παραμύθι ΔΕΝ αφορά στην ύπαρξη των συγκεκριμένων εξετάσεων (αν πρέπει ή δεν πρέπει να υπάρχουν, αν εμένα/εσενα με βολεύει κτλ), αλλά το πώς επιχειρούν να φέρουν σε πέρας τις επιδιώξεις τους.
Δεν κρίνω (ουτε μπορώ) ούτε "αυτούς που έχουν επαγγελματικό δίπλωμα", ούτε το γεγονός ότι "υπερτριπλασιάστηκαν τα νέα αυτοκίνητα", ούτε επιχείρησα σύγκριση ανάμεσα σε αυτούς που "μπήκαν με διόδια ή χωρίς".
Αναφέρομαι στο γεγονός ότι μιλάμε για εξετάσεις που επιχειρούν να επιλέξουν κατάλληλους εκπαιδευτικούς και επιχειρούν κάτι τέτοιο με multible choice!
Οτι η ΔΕΞΙΟΤΗΤΑ "βρίσκω τη σωστή επιλογή" δεν έχει καμία σχέση με τη δεξιότητα "κάνω καλές διδασκαλίες".
Είχα στο νου μου το τραγικό γεγονός να υπάρχουν θέματα του τύπου "είναι πιο σημαντικό ο εκπαιδευτικός να χρησιμοποιεί: α) τη γλώσσα του σώματός του β) την ένταση της φωνής του κτλ κτλ"
Δηλαδη τί σημαίνει το γεγονός ότι κάποιος διαλέγει το (α), ΔΗΛΩΝΕΙ δηλαδή ότι η γλώσσα του σώματος είναι σημαντική; ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ;
Αυτό ήθελα να πω. Οτι δεν μιλάμε για ένα διαγωνισμό που ξεχωρίζει κατάλληλους εκπαιδευτικούς. Οτι ο τύπος που κωλώνει να μιλήσει σε 10 (όχι σε 30) ανθρώπους, αν "διαβάσει", θα διοριστεί.
Και μετά θα σχολιάζουμε εδώ μέσα για συναδέλφους που φοβούνται το επάγγελμα και θα αναρωτιόμαστε από που ήρθαν.
[Δερβίση Στέργιου (1985)Ιστορία, Οργάνωση και διοίκηση της Νεοελληνικής εκπαίδευσης]:
"Γενική εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής:
Η υλοποίηση και πραγματοποίηση των στόχων του σχεδίου της εκπ. Πολιτικής θα εξαρτηθούν και από τα μέτρα, τα μέσα και τους παράγοντες, που θα χρησιμοποιηθούν.
Αρχικά, το συμπληρωμένο και ολοκληρωμένο σχέδιο θα γίνει νόμος του κράτους, που θα δραστηριοποιήσει όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς, όλοι οι φορείς πρώτα απ΄όλα θα ενημερωθούν, μετά θα αποδεχθούν και θα εγκολπωθούν το όλο πνεύμα της όλης Πολιτικής και θα πιστέψουν στην πραγματοποίηση των στόχων.
Οι άμεσοι φορείς της νέας πολιτικής, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές πιθανόν να χρειαστεί να μετεκπαιδευτούν στα νέα συστήματα και στα σύγχρονα μέσα, που θα χρησιμοποιήσουν για την επίτευξη των στόχων.
Το υπουργείο Παιδείας θα πρέπει, πριν απ’όλα, να εξασφαλίσει την υλικοτεχνική υποδομή για την εφαρμογή της νέας εκπαιδευτικής Πολιτικής.
Μετά την εξασφάλιση των παραπάνω προϋποθέσεων, η γενική εφαρμογή της νέας Εκπ. πολιτικής θα έχει μεγάλες πιθανότητες να πετύχει την πραγματοποίηση των στόχων της και να αποδώσει τους αναμενόμενους καρπούς".
Ως επιμελης μαθητρια στο μάθημα
Εκπαιδευτική Πολιτικη έμαθα πως
τα εκπαιδευτικά συστήματα φτιάχτηκαν για να "εδραιώσουν" τα έθνη/κράτη" δηλαδή είναι επινοηση του Κράτους και εξυπηρετουν τις ανάγκες του.
Για να δουλεύει το εκπαιδευτικο σύστημα χρειάζεται καταρτισμένους διοικητικούς υπαλλήλους που θα διαδιδουν την κυριαρχη κουλτούρα (δηλαδή δε θα σκεφτονται και δε θα αμφισβητούν χρυσό μου και τα multiple choice βοηθούν γιατι σου δινουν μια ωραια ψευδαισθηση επιλογής -από τις 4 απαντήσεις θα διαλέξεις τη 1- αλλα αν υπάρχει και 5η απάντηση ΔΕΝ τους νοιάζει, ακομα κι αν ειναι σωστή η 5η να το βουλώσεις φίλε, ΔΕΝ την θέλουν να τους την πεις. Θέλουν το δικο τους σωστό, όχι το δικό σου)!
Όσο για το αν κάποιος είναι έτοιμος για το "λειτούργημα" του εκπαιδευτικού (αν το αγαπάει, αν το γουστάρει να διδάσκει, αν "το χει" κλπ) επιτέλους μιλάμε για εξετάσεις διορισμου στο ΔΗΜΟΣΙΟ, μιλαμε δηλαδή για διορισμο γραναζιων στο εκπαιδευτικο σύστημα που φτιάχτηκε για να αναπαράγει την ανισότητα: τι σχέση έχει ο χαρισματικός εκπαιδευτικός, η μάθηση, η διδασκαλία και όλα αυτα τα ιδεαλιστικα με όλα αυτα?
(μήπως μετά απ' τα παραπάνω θες να προσπαθήσουμε να αλλαξουμε μαζι το εκπαιδευτικο σύστημα -γιατι κάποια στιγμή που στο πρότεινα ειπες "όχι". Δεν λέω ότι μπορούμε, αλλα λέω να προσπαθήσουμε)! :)
Παρότι διορίστηκα με το απαράδεκτο αυτό σύστημα, συμφωνώ απόλυτα με όσα λέει ο Χρυσόστομος. Και αυτό γιατί τα 8 χρόνια που είμαι στην εκπαίδευση έρχομαι αντιμέτωπος με πληθώρα ανεπαρκών παιδαγωγών. Και για να μην παρεξηγηθώ, κάθε μέρα που περνάει αντιλαμβάνομαι και την δικιά μου ανεπάρκεια. Ίσως ένα διαφορετικό σύστημα, πέρα από το να επιλέξει τους ικανότερους θα μας ανάγκαζε όλους σε καλύτερη προετοιμασία σχετικά με το τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Δυστυχώς όμως εγώ το παραδέχομαι πως δεν θα μπορούσα να εμπιστευτώ ένα σύστημα εξετάσεων που δεν παράγει αυστηρώς μετρήσιμα αποτελέσματα.
Όλοι κρίνουν και κατακρίνουν.Ωστόσο κάποιος τρόπος πρέπει να υπάρχει για να προσλαμβάνονται εκπαιδευτικοί.Πρέπει να υπάρχει και κάποιος τρόπος για να επιμορφώνονται οι ήδη διορισμένοι καθηγητές που μάλλον είναι βολεμένοι και σίγουροι για τις θέσεις τους.Προτείνω λοιπόν:Οι δυο από τους τρεις μήνες των καλοκαιρινών διακοπών να είναι χρόνος επιμόρφωσης ουσιαστικής και στοχευμένης.Να υπάρχει αξιολόγηση όλων.Αξιολόγηση που θα βασίζεται στην δουλειά του καθενός αποκλειστικά.Εννοώ εργασίες παρουσίες σε συνέδρια κ.λ.π.
Υποψιάζομαι ότι θα δεχθώ επίθεση γι'αυτήν την "εξωφρενική" για πολλούς πρόταση αλλά παρ΄ολ'αυτά σας καλώ να κάνετε την αυτοκριτική σας.Ποιος από μας δεν ένοιωσε ανακούφιση όταν διορίστηκε;Ποιος δεν ευχαριστιέται τις πολυήμερες διακοπές;Ποιος δεν είναι ευτυχής που ανασαίνει καθημερινά τις ανησυχίες , τις σκανταλιές και τη χαρά που δίνουν τα παιδιά μας;
Και επιπλέον αφουγκράζεστε τι λεέι η κοινή γνώμη για τους εκπαιδευτικούς;Κάτι στραβό υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας και έχουμε υποχρέωση να είμαστε ειλικρινείς και αυτοκρινόμενοι .
Με πραγματική εκτίμηση για το βήμα που μας δίνετε.
Α.
@Ινδιάννα
Δε νομίζω ότι χρειάζεται να δηλώσουμε αν το αλλάζουμε το εκπαιδευτικό σύστημα. Ότι και να σου έχω πει στο παρελθόν, η αλήθεια είναι ότι το κάνουμε.
Το αλλάζουμε
@πεζός
"Δυστυχώς όμως εγώ το παραδέχομαι πως δεν θα μπορούσα να εμπιστευτώ ένα σύστημα εξετάσεων που δεν παράγει αυστηρώς μετρήσιμα αποτελέσματα."
Βάλε και εμένα μέσα. Όχι όμως γενικά για ένα σύστημα τέτοιου είδους, αλλα συγκεκριμένα, για ένα σύστημα τέτοιου είδους στην Ελλάδα\
@ανώνυμος
"Όλοι κρίνουν και κατακρίνουν."
Και καλά κάνουν, είναι η άποψή μου.
Επίσης, η δημοσίευση δεν λέει "όχι" στο να υπάρχει κάποιος τρόπος επιλογής των ανθρώπων που θα διδάξουν. Μίλησε κυρίως για το πώς βλέπει τον συγκεκριμένο τρόπο.
Σχετικά με την πρόταση του ανώνυμου:Οι δυο από τους τρεις μήνες των καλοκαιρινών διακοπών να είναι χρόνος επιμόρφωσης ουσιαστικής και στοχευμένης.". Είναι και η δική μου πρόταση αλλά πάντα την διατύπωνα λίγο διαφορετικά. Έλεγα ο ένας από τους 2 μήνες των καλοκαιρινών διακοπών.
Μάλλον κάτι έχασα, άλλα στα 8 σχολεία που εργάστηκα έως τώρα, οι καλοκαιρινές διακοπές κρατούσαν 2 μήνες.
Kales giortes se mathites kai ekpaideytikous!
Χρόνια Πολλά Χρυσόστομε !!
Ναι, μπορεί κάτι να ξέρουν αυτοί, αλλά το κρατάνε μυστικό ...
Δημοσίευση σχολίου