Μετάθεση: Όλα όσα πρέπει να ξέρεις...

Το έμαθα από τον drteddy και ήταν το ευχάριστο νέο της σημερινής διδικτυακής μου βόλτας.

Το metathesi.gr, μία ιστοσελίδα που όπως διαβάζω στη σχετική περιγραφή και με χαρά επαλήθευσα και ο ίδιος
"δίνει την δυνατότητα πλοήγησης σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας - και στις αντίστοιχες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης τους - και παρουσίαζει όλα τα σχολεία αλλά και τις βάσεις μετάθεσης ανά ειδικότητα"

Ακόμα ένα χαμόγελο έσκασε στο στόμα μου όταν διαπίστωσα ότι σε αυτή την ιστοσελίδα δεν χρειάζεται να ψάχνεις ανάμεσα σε άπειρες πολύχρωμες διαφημίσεις για να βρεις αυτό που θες ναι βρε, για την alfavita μιλάω...

Και το χαμόγελο έγινε ακόμα πιο όμορφο όταν διαπίστωσα ότι το metathesi.gr αποτελεί έργο Ελεύθερου Λογισμικού / Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα (δηλαδή μπορεί να χρησιμοποιηθεί, τροποποιηθεί, αντιγραφεί και διανεμηθεί, χωρίς περιορισμούς)

Και όλα αυτά έργο του Αλέξανδρου Μοσκοφίδη. Κάποιοι τύποι στην ελληνική διαδικτυακή πραγματικότητα δεν σταματούν να σου δίνουν ελπίδες...

Μπράβο.

Διαβάσαμε και σας προτείνουμε

Η αλήθεια να λέγεται.

Κανένα από τα σχολικά βοηθήματα δεν δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως "πώς να αποφύγετε τη φασαρία στην τάξη".

Ένα βιβλίο που αρκετά συχνά συμβουλεύομαι και το προτείνω σε όλους τους συναδέλφους ανεξαρτήτως ειδικότητας. Ονομάζεται "500 πρακτικές συμβουλές για τους εκπαιδευτικούς" και είναι ακριβώς αυτό.

Το προτείνω γιατί το βλέπω προσγειωμένο στην εκπαιδευτική πραγματικότητα και ταυτόχρονα συμβατό με τις προτάσεις της σύγχρονης παιδαγωγικής. Ξεχωρίζει και ο τρόπος που αναπτύσσεται η θεματολογία του, καθώς οι τίτλοι των κεφαλαίων είναι της μορφής "τί να κάνετε όταν σας διακόπτουν" και "πώς να τα καταφέρετε όταν υπάρχουν λίγα εκπαιδευτικά βοηθήματα".

Απαντήσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα δηλαδή.

Και για να πούμε και την αλήθεια, απαντήσεις που αρκετά συμβαδίζουν με πολλά από τα πιστεύω του "Ας μπούμε σε μια τάξη"...

Προεκλογικό δωράκι ppt: Η επιστημονική Μέθοδος!

Για να θυμούνται οι έχοντες πολλά μόρια και να μαθαίνουν οι μη έχοντες στον ήλιο μοίρα:

Εδώ και καιρό έχουμε εκφράσει τις αντιρρήσεις μας σχετικά με τη μονοθεΐστική αντίληψη περί μίας και μοναδικής "επιστημονικής μεθόδου" (βλέπε παρατήρηση-υπόθεση-πείραμα και ταλιμπάν και ταλιμπάν)

Όμως τα αναλυτικά προγράμματα φυσικών επιστημών, άρα και τα σχολικά βιβλία, επιμένουν να πιέζουν για τη σχετική διδασκαλία... και όπως πάντα προτείνουν αυτή η διδασκαλία να γίνεται στην αρχή του σχολικού έτους, επιλογή που προσωπικά μου θυμίζει τη φράση "να ξεμπερδεύουμε"...

Το "Ας μπούμε σε μια τάξη", πάντα στο πλευρό του μάχιμου εκπαιδευτικού προσέχεις το προεκλογικό μου υφάκι, έτσι δεν είναι; αποφάσισε να βοηθήσει. Και έφτιαξε μία powerpoint παρουσίαση, βασισμένη σε ένα περιστατικό από την ιστορία του συμπαθούς χώρου της Βιολογίας.

Αν ετοιμάζεσαι για το αυριανό μάθημα, μπορείς να την κάνεις download από εδώ.
Αν πίνεις το καφεδάκι σου και χαζεύεις στο διαδίκτυο, μπορείς να τη δεις παρακάτω:

Bio Science Method

View more presentations from xrysostomeia.

ΥΓ. Update (1/10/09). Παρά τη θέληση μας, είναι λίγοι οι συνάδελφοι που κάνουν τον κόπο να δώσουν μια "ανάδραση" από την εφαρμογή στη τάξη, διδακτικού υλικού που προσφέρουμε - όπως αυτή η παρουσίαση. Ένας από αυτούς τους λίγους, ο δαιμόνιος συνάδελφος Γιώργος Φασουλόπουλος.

Το σχόλιό του: "Χρυσόστομε, [η παρουσίαση] τσουλάει στην τάξη και "κολλάει" περισσότερο από την γραμμική αλγοριθμική περιγραφή της "επιστημονικής" μεθόδου, στην οπτική του μέσου μαθητή. Νομιμοποιεί τον τρόπο που οδηγεί σε επιτυχή συμπεράσματα στην καθημερινή τους ζωή".

Δη-motion

Καλησπέρα!

Καιρό είχαμε να τα πούμε... Αλήθεια έχει απομείνει κανένας αναγνώστης στο "Ας μπούμε σε μια τάξη";

Ο λόγος είναι ότι όλη την προηγούμενη χρονιά δεν βρισκόμουν μέσα σε σχολική τάξη, οπότε και οι αφορμές για κουβέντα γύρω από την εκπαιδευτική πραγματικότητα ήταν ελάχιστες...

Μετά την παραίτηση από το ιδιωτικό σχολείο που δούλευα, δοκίμασα τις ψυχολογικές κυρίως δυνάμεις μου στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι οι απαντήσεις που έδωσα δεν θα καταφέρναν να με βάλουν στον κόσμο του δημοσίου σχολείου, οπότε η εξέλιξη του διορισμού ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.

Αντιγράφω ένα απόσπασμα από το mail που πρόσφατα έστειλα σε κάποιους φίλους και συναδέλφους, καθώς αυτό θέτει κάποια ερωτήματα που αφορούν τη διδασκαλία των φυσικών επιστημών υπό "ιδιαίτερες" συνθήκες. Θα ήθελα να ακούσω την άποψη όσο γίνεται περισσοτέρων, οπότε be my guest! (εννοεί ότι ανυπομονεί για το σχόλιο σου!)

Έχω σβήσει ορισμένα στοιχεία, επειδή δεν έχω ακόμη αποφασίσει αν θα διατηρήσω την ανωνυμία μου μήπως έχεις άποψη και γι' αυτό;. Τέλος πάντων, το email μεταξύ άλλων έγραφε και τα εξής:

Την καλησπέρα μου σε όλους... Με τους περισσότερους έχουμε καιρό να μιλήσουμε, θα προσπαθήσω λοιπόν να είμαι -όσο γίνεται- περιεκτικός.

Μετά από ένα καλοκαίρι που οι ευχάριστες εκπλήξεις διαδέχονταν η μία την άλλη με ρυθμό που ξεπερνά το ρυθμό εμφάνισης σκανδάλων στη χώρα μας, βρίσκομαι στη πόλη της Ξάνθης. Και θα μείνω εδώ για δύο χρόνια (αν και χρησιμοποιώ όλο και περισσότερο τη λέξη "τουλάχιστον").

Διορισμός λοιπόν. Ο φίλος σας ως υπάλληλος του δημοσίου -υπάρχει και το άλλο με τον Τοτό. Και το χαρτί του διορισμού έγραφε [...]. Αλλά δεν έγραφε "πομακοχώρια" (ω, τι λεπτομέρεια). Ούτε ότι θα δουλεύω σε ένα Γυμνάσιο με μονοψήφιο αριθμό μαθητών (όχι ανα τάξη, συνολικά εννοώ...).

Και εδώ, τουλάχιστον από όσους σας είναι συνάδελφοι, εκλιπαρώ για ιδέες/συμβουλές:
- Πως αλλάζουμε τη δουλειά μας όταν πχ. η τρίτη Γυμνασίου αποτελείται από έναν μαθητή; Δεν είναι όλα μέλι γάλα με κάτι τέτοιο. Οκ, ωραία, δεν υπάρχει αμφιβολία για το ποιος πέταξε τη σαίτα προς τον πίνακα. Αλλά πώς χειρίζεσαι μια κατάσταση οπου θες να προκαλέσεις συζήτηση, όμως ο μόνος συνομιλητής του μαθητή σου είσαι εσύ, ένας εξ ορισμού "ανώτερος"; Γιατί τη συζήτηση πρέπει να την προκαλέσεις, αφού μόνο μιλώντας ο μαθητής σου θα μάθει να μιλάει ελληνικά - που παρεπιπτόντως συχνά δυσκολεύεται πολύ να το κάνει. Και το κόλπο "βρες ένα έναυσμα για να ξεκινήσουν να συζητούν για αυτό μεταξύ τους" δε έχει νόημα, αφού δεν υπάρχει "μεταξύ τους"...

Η παρενθεση διδακτικών προβληματισμών κλείνει (και περιμένει απαντήσεις). Συνεχίζω. Η συνάντηση με το δημόσιο (ρε σεις, μερικοί το γράφουν με κεφαλαίο δέλτα! Χα χα!) σήμανε και πόλεμο. Πόλεμο με εχθρούς το συντηρητισμό και τη μιζέρια. Όπως σε κάθε πόλεμο, η αναζήτηση συμμάχων είναι η πρώτη προτεραιότητα. Και εκεί ήμουν τυχερός. Υπάρχουν! Ο Νίκος στήνει trivial persuit με ερωτήσεις φυσικής στο προάυλιο του σχολείου, ο Αχιλλέας διαμαρτύρεται έντονα στην ατάκα της επιμορφώτριας των νεοδιορίστων ότι "πρέπει να τους κόψετε τη φόρα, πρέπει να επικρατήσετε με το φόβο", η Αλεξάνδρα γελά τρανταχτά μιλώντας για τους "συναδέλφους-κυνηγούς μορίων"...