Και ναι λοιπόν διαδικτυακέ μου φίλε,
επιτρέπεται να αντιγράψεις κείμενα αυτού του blog,
αρκεί να κάνεις σαφή αναφορά στη πηγή:

didaskw.blogspot.com

Καλό διάβασμα...

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

"Κοπάνα" για κλάματα...

Ενδιαφέρον...

Σε πρόσφατο δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του ΣΚΑΪ διαβάζω: (τα bold δικά μου οι ερμηνείες δικές σας)

"Μαθήματα ευτυχίας τρεις φορές την εβδομάδα έχουν συμπεριληφθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα του γερμανικού σχολείου Βίλι Χέλπαχ στη Χαϊδελβέργη, για τους μαθητές που προετοιμάζονται για το πανεπιστήμιο [...] Ανάμεσα στις ασκήσεις του μαθήματος είναι η μαγειρική από κοινού αλλά και η βελτίωση της γλώσσας του σώματος, κάτω από την καθοδήγηση δύο επαγγελματιών ηθοποιών ενώ ένα ακόμη μήνυμα του μαθήματος είναι ότι η αυτοεκτίμηση βελτιώνει την ευτυχία."

Το δημοσίευμα αυτό σχεδόν κατά τύχη έπεσε στην οθόνη του υπολογιστή μου, και ήταν αρκετές οι σκέψεις που μου γέννησε.

Σκοπός της παρούσας δημοσίευσης είναι να αναφερθώ σε αυτές.

Θα ξεκινήσω από τον εαυτούλη μου, προσπαθώντας να βρω ένα κοινό παρονομαστή σε όσες διαδικασίες θα έλεγα ότι με βοηθούν να αισθάνομαι ευτυχισμένος.

Ένας τέτοιος παρονομαστής είναι η ελευθερία.

"Δηλαδή κύριε;", πετάγεται ο γνωστός-άγνωστος τσακαλάκος του τελευταίου θρανίου που ακόμη δεν έμαθε να σηκώνει το χέρι του πριν ρωτήσει. Παρεπιμπτόντως, ξέρει κανείς πώς λύνεται αυτό το πρόβλημα;

Εννοώ πως ότι με κάνει ευτυχισμένο, δεν το κάνω με το ζόρι και σε στοίχημα για το αν αυτό ισχύει για όλους μας, ναι, θα πόνταρα αρκετά...

Φεύγοντας λοιπόν από τον εαυτούλη μου, θα κατευθυνθώ προς εκπαιδευτικά συστήματα που προτείνουν να μη ζορίζουμε τους μαθητές μας.

Αναφέρομαι φυσικά στις προτάσεις ελευθεριακής εκπαίδευσης, προτάσεις που μάλλον ήταν στα φόρτε τους κατά τη διάρκεια του παρελθόντος. Λίγο σύντομα και σίγουρα χονδρικά, για όσους ήρθαν πάλι αδιάβαστοι ενημερώνω ότι όταν μιλάμε για ελευθεριακή εκπαίδευση έχουμε στο μυαλό μας σχολεία που δεν έχουν τίποτα το υποχρεωτικό, όπως παρουσίες στα μαθήματα ή εργασίες.

Διασημότερο από τα ελευθεριακά σχολεία είναι το Summerhill, το οποίο ιδρύθηκε το 1921 και λειτουργεί μέχρι τις μέρες μας. Πληροφορίες για σχολεία αυτού του τύπου μπορείτε φυσικά να βρείτε στη σχετική κατηγορία σχολείων της wikipedia.

Ας επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας γιατί η διδακτική ώρα είναι μικρή.

Ρίχνοντας μια ματιά στην ιστοσελίδα του Summerhill, οι πρώτες λέξεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος ο επισκέπτης της, είναι αυτές που ψάχνω.

Συνθήματα όπως "develop natural creativity", "time and space to sit & dream", αλλά κυρίως το απλό "happier childhood", επιβεβαιώνουν την υποψία μου ότι και άλλοι συμφωνούν με την άποψή μου ότι για να περπατήσεις προς την ευτυχία πρέπει να μη σε ζορίζουν να το κάνεις.

Χα.


Και στην Ελλάδα του 2007 τί γίνεται ;

Για να κάνω μια αναφορά και σε αυτό, θα θυμηθώ χωράφια που γνωρίζω από παλιά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα γνωρίζω τέλεια. Πρόκειται για τα χωράφια της κριτικής ανάγνωσης κειμένων που διατυπώνουν διδακτικούς στόχους και διαδικασίες, χωράφια στα οποία αλώνισα για τις ανάγκες των σπουδών μου ("μάθε τέχνη κι άστηνε" θα σχολίαζε χαμογελώντας ο άνθρωπος που με βοήθησε περισσότερο από οποιονδήποτε στις διαδρομές μου σε αυτά...).

Στην πλευρά λοιπόν της Ευρώπης που με αφορά περισσότερο, τη χώρα μου, ο όρος "ευτυχία" (σωστά μάντεψες...) απουσιάζει από τα κείμενα που διατυπώνουν τους στόχους του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Σύμφωνα με το περίφημο Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει ως στόχο να δημιουργήσει (ελπίζω ο όρος να μην ενοχλήσει, υποθέτω καταλαβαίνετε τί θέλω να πω) άτομα "με ισχυρή αυτοαντίληψη, συναισθηματική σταθερότητα, κριτική και διαλεκτική ικανότητα", "θετική στάση για συνεργασία και αυτενέργεια", προσωπικότητες "υπεύθυνες δημοκρατικές και ελεύθερες, με κοινωνικές και ανθρωπιστικές αρχές, χωρίς θρησκευτικές και πολιτισμικές προκαταλήψεις", οι οποίες θα έχουν καλλιεργήσει, μεταξύ άλλων, "την ικανότητα για κριτική προσέγγιση των νέων τεχνολογιών" και "τη συνείδηση του ευρωπαίου πολίτη, με την ταυτόχρονη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας".

Από τη στιγμή όμως που μιλάμε για υποχρεωτική εκπαίδευση, όποιες κι αν είναι οι προτεινόμενες δραστηριότητες, ο διδακτικός στόχος "ευτυχία" είναι για τους αισιόδοξους σαν εμένα πολύ δύσκολα εφικτός, ενώ για τους απαισιόδοξους χαμένος από χέρι.

Έχουν με άλλα λόγια οι αρμόδιοι τα κότσια να διακυρήξουν, για παράδειγμα, ότι θέλουν ευρωπαίους πολίτες, και δεν αμφιβάλλω για τη δυνατότητα να το κάνουν.

Καλά κάνουν όμως και δεν διακυρήττουν ότι αποσκοπούν σε ευτυχισμένους πολίτες, όπως οι γερμανοί που αναφέρονται στο σχετικό δημοσίευμα του ΣΚΑΪ.

Γιατί ευτυχισμένος με το ζόρι, δεν γίνεσαι...

ΥΓ. Και για όσους θεωρούν ότι η ευτυχία είναι δύσκολο επίτευγμα, θα πρότεινα να ρίξουν και μια ματιά στην άποψη της φοβερής προσωπικότητας που εμφανίζεται στο παρακάτω βίντεο:



buzz it!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χθές που διάβασα για πρώτη φορά το blog σου (παρεμπιπτόντως μου άρεσε πολύ!!) κόλλησα με τον – αχαρακτήριστο- ιδιοκτήτη του σχολείου και ήθελα να σχολιάσω τους ανθρώπους που όταν αποκτούν εξουσία πάνω σε άλλους ανθρώπους αρχίζουν και φλερτάρουν με την υπεροψία και πόσο το εκπαιδευτικό μας σύστημα συντηρεί τις ισορροπίες εξουσίας- αποδοχής εξουσίας και πώς τα παιδιά από ελεύθεροι (και ευτυχισμένοι) άνθρωποι μετατρέπονται σιγά σιγά σε φοβισμένους ενήλικες. Χαίρομαι που πήρες τη σκέψη μου από το χεράκι και χαίρομαι ακόμη περισσότερο που σε κάποια μέρη έχουν βρει τον τρόπο. Άντε, και στα δικά μας!
I.S.

Xrysostomos είπε...

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

Αυτό που αναφέρεις (τη μετατροπή των μαθητών από ελεύθερες/ορεξάτες/ευτυχισμένες προσωπικότητες σε ανελεύθερες/βαριεστημένες/φοβισμένες) μου θυμίζει ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ, λεγόταν "Η σκέψη των παιδιών" και αν θες μπορείς να το βρεις στο http://www.bestbookhunters.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=112906

Μια απλή σύγκριση λοιπόν, ανάμεσα στο πώς είναι τα "πρωτάκια" και πώς είναι οι μαθητές της Γ'Λυκείου, και το ερώτημα προκύπτει άμεσα:

Τί κάνουμε λάθος στα 12 χρόνια που μεσολαβούν...;

Xrysostomos είπε...

Διόρθωση: το σωστό λινκ για το βιβλίο είναι το
www.bestbookhunters.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=112906

Τα δημοφιλεστερα μαθηματα