Και ναι λοιπόν διαδικτυακέ μου φίλε,
επιτρέπεται να αντιγράψεις κείμενα αυτού του blog,
αρκεί να κάνεις σαφή αναφορά στη πηγή:

didaskw.blogspot.com

Καλό διάβασμα...

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Δη-motion

Καλησπέρα!

Καιρό είχαμε να τα πούμε... Αλήθεια έχει απομείνει κανένας αναγνώστης στο "Ας μπούμε σε μια τάξη";

Ο λόγος είναι ότι όλη την προηγούμενη χρονιά δεν βρισκόμουν μέσα σε σχολική τάξη, οπότε και οι αφορμές για κουβέντα γύρω από την εκπαιδευτική πραγματικότητα ήταν ελάχιστες...
Μετά την παραίτηση από το ιδιωτικό σχολείο που δούλευα, δοκίμασα τις ψυχολογικές κυρίως δυνάμεις μου στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι οι απαντήσεις που έδωσα δεν θα καταφέρναν να με βάλουν στον κόσμο του δημοσίου σχολείου, οπότε η εξέλιξη του διορισμού ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.

Αντιγράφω ένα απόσπασμα από το mail που πρόσφατα έστειλα σε κάποιους φίλους και συναδέλφους, καθώς αυτό θέτει κάποια ερωτήματα που αφορούν τη διδασκαλία των φυσικών επιστημών υπό "ιδιαίτερες" συνθήκες. Θα ήθελα να ακούσω την άποψη όσο γίνεται περισσοτέρων, οπότε be my guest! (εννοεί ότι ανυπομονεί για το σχόλιο σου!)

Έχω σβήσει ορισμένα στοιχεία, επειδή δεν έχω ακόμη αποφασίσει αν θα διατηρήσω την ανωνυμία μου μήπως έχεις άποψη και γι' αυτό;. Τέλος πάντων, το email μεταξύ άλλων έγραφε και τα εξής:

Την καλησπέρα μου σε όλους... Με τους περισσότερους έχουμε καιρό να μιλήσουμε, θα προσπαθήσω λοιπόν να είμαι -όσο γίνεται- περιεκτικός.

Μετά από ένα καλοκαίρι που οι ευχάριστες εκπλήξεις διαδέχονταν η μία την άλλη με ρυθμό που ξεπερνά το ρυθμό εμφάνισης σκανδάλων στη χώρα μας, βρίσκομαι στη πόλη της Ξάνθης. Και θα μείνω εδώ για δύο χρόνια (αν και χρησιμοποιώ όλο και περισσότερο τη λέξη "τουλάχιστον").

Διορισμός λοιπόν. Ο φίλος σας ως υπάλληλος του δημοσίου -υπάρχει και το άλλο με τον Τοτό. Και το χαρτί του διορισμού έγραφε [...]. Αλλά δεν έγραφε "πομακοχώρια" (ω, τι λεπτομέρεια). Ούτε ότι θα δουλεύω σε ένα Γυμνάσιο με μονοψήφιο αριθμό μαθητών (όχι ανα τάξη, συνολικά εννοώ...).

Και εδώ, τουλάχιστον από όσους σας είναι συνάδελφοι, εκλιπαρώ για ιδέες/συμβουλές:
- Πως αλλάζουμε τη δουλειά μας όταν πχ. η τρίτη Γυμνασίου αποτελείται από έναν μαθητή; Δεν είναι όλα μέλι γάλα με κάτι τέτοιο. Οκ, ωραία, δεν υπάρχει αμφιβολία για το ποιος πέταξε τη σαίτα προς τον πίνακα. Αλλά πώς χειρίζεσαι μια κατάσταση οπου θες να προκαλέσεις συζήτηση, όμως ο μόνος συνομιλητής του μαθητή σου είσαι εσύ, ένας εξ ορισμού "ανώτερος"; Γιατί τη συζήτηση πρέπει να την προκαλέσεις, αφού μόνο μιλώντας ο μαθητής σου θα μάθει να μιλάει ελληνικά - που παρεπιπτόντως συχνά δυσκολεύεται πολύ να το κάνει. Και το κόλπο "βρες ένα έναυσμα για να ξεκινήσουν να συζητούν για αυτό μεταξύ τους" δε έχει νόημα, αφού δεν υπάρχει "μεταξύ τους"...

Η παρενθεση διδακτικών προβληματισμών κλείνει (και περιμένει απαντήσεις). Συνεχίζω. Η συνάντηση με το δημόσιο (ρε σεις, μερικοί το γράφουν με κεφαλαίο δέλτα! Χα χα!) σήμανε και πόλεμο. Πόλεμο με εχθρούς το συντηρητισμό και τη μιζέρια. Όπως σε κάθε πόλεμο, η αναζήτηση συμμάχων είναι η πρώτη προτεραιότητα. Και εκεί ήμουν τυχερός. Υπάρχουν! Ο Νίκος στήνει trivial persuit με ερωτήσεις φυσικής στο προάυλιο του σχολείου, ο Αχιλλέας διαμαρτύρεται έντονα στην ατάκα της επιμορφώτριας των νεοδιορίστων ότι "πρέπει να τους κόψετε τη φόρα, πρέπει να επικρατήσετε με το φόβο", η Αλεξάνδρα γελά τρανταχτά μιλώντας για τους "συναδέλφους-κυνηγούς μορίων"...

buzz it!

7 σχόλια:

foteinisou είπε...

Εύχομαι ολόψυχα
Καλή Αρχή και καλή συνέχεια

στη ζούγκλα του ελληνικού δημόσιου σχολείου..

Πάρετε τον κατάλληλο εξοπλισμό και το πιο καλό σας Χαμόγελο,
την πιο μεγάλη σας υπομονή και όσο γίνεται μεγαλύτερη ευρηματικότητα..

Το σαφάρι ξεκινά..

Αν είστε Φυσικός θα πρέπει να μπορείτε να διδάξετε και Χημεία και Βιολογία και Γεωγραφία ..

Καλή Τύχη!!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αααα, τώρα, μάλιστα!
Όχι μόνο τροφή για το μπλογκ θα βρίσκεις, αλλά μάλλον θα μπεις στην ανάγκη να τα ...πολλαπλασιάσεις..

Καλή αρχή, συνάδελφε. Αν και απ' ό,τι οσμίζομαι, την καλή αρχή την έχουν εξασφαλισμένη οι λίγοι και καλοί μαθητές, ο εξής ένας κλπκλπ.

Ελάχιστα σοβαρεύοντας, να πω ότι θεωρώ πως η κάθε κατάσταση προσφέρει τις δικές της συνθήκες για παρέμβαση και δημιουργία, για γόνιμες συνευρέσεις, για ουσιαστικό έργο. Το ιδιωτικό σε λίγο καιρό μπορεί να απέχει αιώνες, αλλά αυτό δεν είναι, φαντάζομαι, κάτι στον άξονα "καλό-κακό".
Ολόψυχα, καλή χρονιά, καλή αρχή.

BioLogos είπε...

Kατά αρχάς καλή επάνοδο.
Κατά δεύτερον τον Αύγουστο είχα πεταχτεί Ξάνθη και ήταν φοβερά, ειδικά η φιλοξενία του κόσμου και η φιλικότητά τους.Για έναν αντιπρόσωπο των κλειστών και μονόχνωτων παγουράδων αυτό είναι κάτι πρωτόγνορο.

Τώρα στα εκπαιδευτικά...Ακολουθώντας το ρητό "Τα πάντα ρει", δοκίμασε ίσως να κρατήσεις τα πάντα ανοιχτά και δες πώς θα εξελιχθεί η επικοινωνία.Ίσως να είναι πιο κουραστικό για το μαθητή να είναι μόνος του (και βαρετό) αλλά έχει τα καλά του...σαν ιδιαίτερο ένα πράγμα.

Καλό κουράγιο και καλή χρονιά!!!

Xrysostomos είπε...

Ευχαριστώ όλους για τα καλά τους λόγια. Και κυρίως για τις συμβουλές... Θα προσπαθήσω να κρατήσω κάθε σας λέξη στον εξοπλισμό μου. Τα λέμε στη διαδρομή. Καλή χρονιά σε όλους

@foteinisou
Βάλε και μαθηματικά - δυσπρόσιτο γαρ και λείπει κόσμος!

@μάνεσης
διονύση έχω ήδη μπει σε σκέψεις να εκφράσω πολλά για τις εικόνες που από τη πρώτη στιγμή μου χαρίζει ο δημόσιος τομέας, αλλά προς το παρόν "ανιχνεύω" το τοπίο. Υπομονή..

@ναι ο κόσμος με έχει κι εμένα ενθουσιάσει (σχεδόν όσο τα σουτζουκάκια)

Vasilis Simeonidis είπε...

Φαντάζομαι ότι θα είσαι στο Γυμνάσιο Θερμών.

Ενδιαφέρουσα εμπειρία για μελέτη των άλλων (εκτός των γνωστικών) στόχων της εκπαίδευσης.

Άρθρο 16. 2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

Miltos είπε...

Όταν διορίστηκα, Σεπτέμβρη του 1978 μετά την ορκομωσία, μας είπε ο Δ/ντης της Β/θμιας μαθηματικός Νάτσης από την Πάργα στους νεοδιόριστους εκείνης της φουρνιάς:
...το Δημόσιο ο καλύτερος εργοδότης...και μάλλον δεν είχε άδικο.
Καλή σταδιοδρομία με αντοχές, κράτα δυνάμεις για το μέλλον ή όπως τόλεγε ο Ρίτσος ...πάρτε μαζί σας τσουβάλια με φως, οι μέρες που θάρθουν θάναι σκοτεινές...

Ανώνυμος είπε...

Ύστερα από πολύ καιρό,
επισκέφθηκα ξανά αυτό το τόσο αγαπητό σε εμένα blog,
και τι έκπληξη!
Ο κύριος Χρυσόστομος έφυγε από το ιδιωτικό της Αθήνας όπου δίδασκε και πλέον βρίσκεται σε δημόσιο μονοθέσιο σχολείο στη Ξάνθη όπου θα μείνει 2 χρόνια αν όχι περισσότερο!

Του εύχομαι να συνεχίσει να δίνει ο ίδιος ενδιαφέρον και ζωντάνια σε ό,τι διδάσκει!

Πολλές πολλές ευχές στον αγαπητό εκπαιδευτικό και blogger κύριο Χρυσόστομο από μία εκπαιδευτικό μουσικής.

Τα δημοφιλεστερα μαθηματα