Και ναι λοιπόν διαδικτυακέ μου φίλε,
επιτρέπεται να αντιγράψεις κείμενα αυτού του blog,
αρκεί να κάνεις σαφή αναφορά στη πηγή:

didaskw.blogspot.com

Καλό διάβασμα...

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Κινούμενα σχέδια στη διδασκαλία;

Μα καλά είμαστε σοβαροί;

Χρήση κινουμένων σχεδίων στη διδασκαλία των φυσικών επιστημών;
Με τί άλλο θα μας προτείνει να πειραματιστούμε ετούτο εδώ το blog;


Ας ξεκινήσω κολυμπώντας: Κολύμπι στις μνήμες. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς έφτασε για πρώτη φορά στα αυτιά μου η ιδέα ότι τα κόμικς είτε στατικά είτε κινούμενα μπορούν να αποτελέσουν "εργαλεία" της διδασκαλίας των φυσικών επιστημών. Το σίγουρο είναι ότι η ιδέα δεν ήταν δική μου.

Και όταν βλέπω τα κόμικς σαν "εργαλεία" της διδασκαλίας, δεν εννοώ μόνο εξαιτίας αυτού που εδώ και αιώνες προσπαθούν κάθε είδους και ειδικότητας εκπαιδευτικοί, δηλαδή "να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον των μαθητών" (συνήθως χρησιμοποιώντας ένα καινούργιο τρόπο διδασκαλίας που μπορεί να είναι ένα κόμικ ή κάτι που έχει μια ιδιαίτερη αισθητική που πάλι μπορεί να είναι ένα κόμικ)

Σίγουρα το ενδιαφέρον των μαθητών είναι μια προτεραιότητα που δεν είναι αμελητέα, άσε που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αρκετοί βέβαια φαίνεται πως τα καταφέρνουν μια χαρά (απ' το νου μου ας πούμε τώρα πέρασε μια γνωστή σειρά κόμικς για τις φυσικές επιστήμες).

Λέω όμως ότι υπάρχουν κι άλλα "όπλα" στο οπλοστάσιο των "κομιξάδων".

Και εννοώ ας πούμε τη δυνατότητα των κόμικς να αναπαριστούν κόσμους με τρόπο που πολλές φορές τα λόγια δεν το καταφέρνουν ("1 εικόνα = 1000 λέξεις" λέει η γνωστή συντηρητική κατά τη γνώμη μου λαϊκή εξίσωση) ή σε περιπτώσεις που το πείραμα συναντά τους γνωστούς περιορισμούς του ("πάλι δεν πέτυχε γαμώτο").

Για παράδειγμα, ρίξε μια ματιά στο παρακάτω βίντεο που παρεπιμπτόντως ήταν και η αφορμή να γράψω αυτή τη δημοσίευση. Πρόκειται για μια εξαιρετική περιγραφή του γνωστού στους κύκλους των φυσικών πειράματος της "διπλής οπής". Απλό, παραστατικό και ουσιώδες...



Τί λες;

ΥΓ. Το σίγουρο είναι πάντως ότι η διδασκαλία με τη χρήση κόμικς πρέπει με κάποιο τρόπο να σιγουρεύει ότι "αυτό που βλέπουμε είναι αναπαράσταση και δεν είναι γεγονός". Άλλο ο πίνακας και άλλο το τοπίο, έτσι;

Βέβαια, θεωρώ αυτό το διαχωρισμό (αναπαράσταση - γεγονός) σημαντικό σε κάθε τρόπο διδασκαλίας φυσικών επιστημών. Απλά στην περίπτωση των κόμικς μου φαίνεται λίγο πιο επικίνδυνο να "ξεχαστεί"...

buzz it!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν, έκατσα και το είδα όλο το βιντεάκι και διάβασα την δημοσίευσή σου με αρκετό ενδιαφέρον!

Αυτό που θέλω να πω έίναι ότι το μάθημα που κάνει ένας δάσκαλος σίγουρα δεν μπορεί να αντικατασταθεί από ένα κινούμενο σχέδιο και μόνο.
Αλλά, από την άλλη, όταν το κινούμενο σχέδιο περιγράφει όχι μόνο με λόγια αλλά και με εικόνα το πείραμα για παράδειγμα, τραβάει με μεγάλη ευκολία την προσοχή των παιδιών. Δεν είναι λίγα τα κινούμενα σχέδια, τα οποία συμβάλλουν στην μάθηση.

Ακόμη και ένας άσχετος, που δεν γνωρίζει φυσική, βλέποντας το κινούμενο μπορεί να καταλάβει για τι πράγμα γίνεται λόγος. Πόσο μάλλον τα παιδιά, που χρειάζονται ένα βασικό ερέθισμα για να εστιάσουν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους.

Η μάθηση, λοιπόν, συνεπάγεται ενδιαφέροντος, το ενδιαφέρον συνεπάγεται ερεθίσματος και αυτό στο σύνολό του αποτελεί ένα διασκεδαστικό μεν, ευχάριστο και επικοδομητικό δε τρόπο μάθησης!

Georgios Giannopoulos είπε...

Ενδιαφέρον το κινούμενο σχέδιο που παρουσίασες.

Αλλά αν είναι να το χρησιμοποιήσεις σε ελληνικό σχολείο θα συναντήσεις πολλά προβλήματα:

α) Γλώσσα; Υλικά σαν και αυτά θα τα βρεις στο internet αλλά μόνο στα αγγλικά. Είναι δύσκολο να κάνεις υποτιτλισμό (και χρονοβόρο επίσης).

β) Βιντεοπροβολέας.. Πρέπει να είναι στημένος μόνιμα ο βιντεοπροβολέας στο εργαστήριο ή στην τάξη όπου κάνεις μάθημα. Κάτι το οποίο δεν είναι εύκολο να το διεκδικήσεις. Η διεύθυνση του σχολείου συνήθως όταν έχει βιντεπροβολέα τον έχει κρυμμένο σε κάποια ντουλάπα και φοβάται να το δανείσει σε καθηγητές μήπως και χαλάσει/κλαπεί κλπ κλπ..

Ινδιάννα είπε...

Παρότι έχω σχεδόν τα διπλά χρόνια από τους μαθητές "κόλλησα" τελείως με το βιντεάκι. Το οποίο σημαίνει ότι το ενδιαφέρον το έχουμε δεδομένο. Τώρα καλός είναι κι ο δάσκαλος και φυσικά μιλάμε για συνδυασμό εργαλείων διδασκαλίας, αλλά όσο καλά και να εξηγήσει π.χ την κβαντική πάντα θα είναι μια αφηρημένη και αλλόκοτη περιοχή που θα μας κάνει να απορούμε "μα πώς στο καλό το σκέφτηκε αυτό κάποιος". Ε, τι καλά με τα σχέδια να σου εξηγούν πώς προέκυψε το ερώτημα και πώς κατέληξαν και στη λύση. Στο κινούμενο σχέδιο το "μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις" μπορεί να γίνει τελικά και χίλιες σκέψεις, χώρια που μια «ιστορία» εντυπώνεται καλύτερα κι από μια φωτογραφία ή μια παράγραφο. Προσωπικά το βρίσκω πολύ χρήσιμο...

Ανώνυμος είπε...

φιλε χρυσοστομε το βιντεακι σου ηταν ακρωσ κατατοπιστικο. αν σκεφτεισ οτι ακομη και γω που ειμαι στη β λυκειου καταλαβα τι ελεγε τοτε ισωσ πολλοι περισσοτεροι μαθητεσ καταλαβουν εστω και λιγο τι ειναι η φυσικη. για να λεμε ομωσ και την αληθεια, ο εφηβοσ ειναι εφηβοσ. και οσο και αν προσπαθησεισ δε θα καταφερεισ να τον κανεισ Αινσταιν...

Τα δημοφιλεστερα μαθηματα