Blog Action Day - Πρόλαβα...;

Πρόλαβα; Δεν πρόλαβα!

Κοιτάω το ρολόι του υπολογιστή και αντιλαμβάνομαι ότι έχουν ήδη περάσει δύο ώρες από την 15η μέρα του Οκτωβρίου, την παγκόσμια μέρα δράσης των blogs - λέγε με Blog Action Day- που για φέτος έχει ως θέμα το περιβάλλον

(γιατί αισθάνομαι ότι το "παγκόσμια" είναι περιττή λέξη όταν αναφερόμαστε σε blogs? Απαντήστε μου φίλοι μου. Ορίστε και δημοσίευση με homework...)

Έχω και δικαιολογία, οι τελευταίες μέρες ήταν δύσκολες. Με πολύ δουλειά στο σχολείο και κάτι Χρυσοστόμεια απίστευτα.

Όταν όμως έχεις υποσχεθεί, οι δικαιολογίες είναι ψιλά γράμματα. Δάσκαλε που δίδασκες και τα λοιπά και τα λοιπά... Αν υποθέσω ότι μπορώ να επανορθώσω, αυτό θα είναι με μια μικρή δημοσίευση εδώ και τώρα.

Σχετικά με περιβάλλον και εκπαίδευση λοιπόν.

Με δεδομένα τα παραπάνω, δεν έχω και πολλές επιλογές να ξεφύγω από εκείνο το περσινό πρωινό. Εγώ έτοιμος να μπω για μάθημα στο α3, οι μαθητές να γυρνάνε από τη γυμναστική, να μην τα πολυλογώ, ένα γενικό μπάχαλο και εν τέλει ελάχιστοι να δίνουν σημασία στη προτροπή "παιδιά, μπείτε στην ταξη, είναι ώρα για μάθημα".

Στο οπτικό μου πεδίο, ξαφνικά μαθητής με μια στοίβα χαρτιά στο χέρι. Ο τελικός προορισμός της "στοίβας" είναι εμφανής: η μεγάλη χάρτινη κούτα στη γωνιά της τάξης. Χάρτινη κούτα, με σηματάκι ανακύκλωσης στο πλάι.

Την είχα προσέξει την κούτα και άλλες φορές. Είχε ήδη κλείσει κανά τρίμηνο εκεί μέσα, να ικανοποιεί το σκοπό της: να γεμίζει και να αδειάζει με τις εισφορές των δωδεκάχρονων. Την είχα συμπαθήσει, να σου πω την αλήθεια.

Εκείνη τη στιγμή όμως ακούστηκε η ατάκα που τα σκότωσε όλα.

"Παιδιά, βάλτε και άλλα χαρτιά, να πάρουμε κι άλλους πόντους. Το α4 έχει μαζέψει περισσότερα..."

Να πάρουμε κι άλλους πόντους. Το βασικό μας κίνητρο: "να κερδίσουμε το α4".

Γι' αυτό ανακυκλώνουμε. Για να κερδίσουμε το α4.

Όλος ο πλανήτης μας σε 3 μέτρα: Όσο απέχει η αίθουσα του α3 από αυτήν του α4...

Η ανάγνωση μου;

Για άλλη μια φορά, οι πιτσιρικάδες είναι οι τελευταίοι που φταίνε. Δεν ξέρω ποιος, ούτε το έψαξα ούτε έχω σκοπό να το ψάξω αποφάσισε ότι πρέπει να παροτρύνουμε τα παιδιά να συμμετάσχουν στην ανακύκλωση με τέτοιου τύπου κίνητρα. Ξέρω πολύ καλά ότι παρόμοια κίνητρα δουλεύουν μια χαρά σε μαθητές του Γυμνασίου για ποικίλους στόχους -διδακτικούς και μη-, όμως αν καταλήγουμε σε τέτοιες "λύσεις" για περιβαλλοντικά ζητήματα, το παιχνίδι το έχουμε χάσει.

Αν είναι να προτείνουμε ότι κάνουμε ανακύκλωση για να κερδίσουμε το α4, αντί να κερδίσουμε ένα καλύτερο αύριο για τον πλανήτη μας, τότε καλύτερα να μην την προτείνουμε καθόλου...

Ακούει κανείς;