Μια από αυτές τις μέρες σκοπεύω να αναφερθώ εκτενώς στη σχέση τους με την τεχνολογία, των ανθρώπων που εν έτει 2007 ασχολούνται με την εκπαίδευση.
Σαν ένα πρώτο βήμα, σε αυτή τη δημοσίευση ελαφρώς θα αναφερθώ στη σχέση μας με τα ιστολόγια ή νεοελληνιστί blogs.
Η άποψη μου είναι ότι έχουμε στα χέρια μας ένα απίστευτο εργαλείο και ουσιαστικά καθόμαστε με τα χέρια σταυρωμένα. Η κατάλληλη παρομοίωση θα μιλούσε για ένα στρατό που έχει στα χέρια του την πυρηνική βόμβα και επιμένει να ασχολείται με την εκπαίδευση στη χρήση του ροπάλου. Θα την αποφύγω όμως την παρομοίωση, για να μη με πείτε φιλοπόλεμο...
Τέλος πάντων. Το μπουκάλι μισογεμάτο.
Υποθέτω πως αν κάποιος έχει φτάσει στο σημείο να διαβάζει αυτές τις γραμμές, έχει ήδη ξεκινήσει να διαμορφώνει το δικό του ιστολόγιο και να μαθαίνει όλο και περισσότερο πώς να σχεδιάζει τις διαδρομές του στη blog-όσφαιρα.
Αυτό που πρόσφατα μου έλυσε τα χέρια είναι ο χειρισμός των RSS, που ας το ομολογήσω επιτέλους ανοικτά, μου είχε δημιουργήσει προβλήματα. Ιδιαίτερη βοήθεια προς τη σωστή κατεύθυνση μου έδωσαν δύο βιντεάκια που βρήκα στο διαδίκτυο (να είσαι καλά mcsotos!) σχετικά με τη χρήση των RSS, αλλά και των wiki.
Βιντεάκια απλά, ώρες ώρες χιουμοριστικά, αλλά πλήρως χρήσιμα.
Σαν ένα πρώτο βήμα, σε αυτή τη δημοσίευση ελαφρώς θα αναφερθώ στη σχέση μας με τα ιστολόγια ή νεοελληνιστί blogs.Η άποψη μου είναι ότι έχουμε στα χέρια μας ένα απίστευτο εργαλείο και ουσιαστικά καθόμαστε με τα χέρια σταυρωμένα. Η κατάλληλη παρομοίωση θα μιλούσε για ένα στρατό που έχει στα χέρια του την πυρηνική βόμβα και επιμένει να ασχολείται με την εκπαίδευση στη χρήση του ροπάλου. Θα την αποφύγω όμως την παρομοίωση, για να μη με πείτε φιλοπόλεμο...
Τέλος πάντων. Το μπουκάλι μισογεμάτο.
Υποθέτω πως αν κάποιος έχει φτάσει στο σημείο να διαβάζει αυτές τις γραμμές, έχει ήδη ξεκινήσει να διαμορφώνει το δικό του ιστολόγιο και να μαθαίνει όλο και περισσότερο πώς να σχεδιάζει τις διαδρομές του στη blog-όσφαιρα.
Αυτό που πρόσφατα μου έλυσε τα χέρια είναι ο χειρισμός των RSS, που ας το ομολογήσω επιτέλους ανοικτά, μου είχε δημιουργήσει προβλήματα. Ιδιαίτερη βοήθεια προς τη σωστή κατεύθυνση μου έδωσαν δύο βιντεάκια που βρήκα στο διαδίκτυο (να είσαι καλά mcsotos!) σχετικά με τη χρήση των RSS, αλλά και των wiki.
Βιντεάκια απλά, ώρες ώρες χιουμοριστικά, αλλά πλήρως χρήσιμα.
Με άλλα λόγια, αυτό που χρειαζόμουν! Αν αυτό ισχύει και για σένα, τότε αυτή η δημοσίευση έχει ικανοποιήσει τους στόχους της...
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Αν θες να μην καθυστερείς όποτε θες να δεις τί καινούργιο έχει παίξει στα αγαπημένα σου ιστολόγια, ρίξε μια ματιά στο παρακάτω...
Από την άλλη, θεωρώ πως και τα wiki είναι χρήσιμα για τη δουλειά μας. Πρόκειται ουσιαστικά για έναν μηχανισμό που επιτρέπει σχετικά απλά σε μια ομάδα ατόμων να συν-διαμορφώσουν μια ιστοσελίδα (Με τη χρήση wiki έχει αναπτυχθεί και συνεχίζει να αναπτύσσεται η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια. Μπορείς να ρίξεις μια ματιά είτε στην αγγλική έιτε στην ελληνική της έκδοση).
Το σχετικό βίντεο είναι αυτό:
Ο πρώτος τρόπος που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα wiki στη διδασκαλία, σκέφτομαι ότι είναι παροτρύνοντας τους μαθητές μας να φτιάξουν κάποια ομαδική εργασία με τη χρήση ενός wiki. Ίσως ακούγεται τραβηγμένο, αλλά δεν θα υποστήριζα μια τέτοια άποψη και πολύ φανατικά: οι μαθητές μας είναι είτε το θέλουμε είτε όχι πολύ περισσότερο εξοικειωμένοι από εμάς στη χρήση των νέων τεχνολογιών...
Συμπτώσεις, συμπτώσεις, συμπτώσεις!!! Λίγο πριν τελειώσω τη συγγραφή αυτής της δημοσίευσης, μία πρόταση ενός από τους καινούργιους μου blog-όφιλους ήρθε να επαληθεύσει την τελευταία μου πρόταση: "οι μαθητές μας είναι περισσότερο εξοικειωμένοι από εμάς στη χρήση των νέων τεχνολογιών".
Κάνε λοιπόν κλικ εδώ για να δεις αυτό που πρότεινε ο φίλος: ένα βίντεο που λέει πολλά για όλα όσα μας προσφέρουν οι νεες τεχνολογίες και σίγουρα μπορούμε να εκμεταλλευτούμε στη διδακτική πράξη...
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Αν θες να μην καθυστερείς όποτε θες να δεις τί καινούργιο έχει παίξει στα αγαπημένα σου ιστολόγια, ρίξε μια ματιά στο παρακάτω...
Από την άλλη, θεωρώ πως και τα wiki είναι χρήσιμα για τη δουλειά μας. Πρόκειται ουσιαστικά για έναν μηχανισμό που επιτρέπει σχετικά απλά σε μια ομάδα ατόμων να συν-διαμορφώσουν μια ιστοσελίδα (Με τη χρήση wiki έχει αναπτυχθεί και συνεχίζει να αναπτύσσεται η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια. Μπορείς να ρίξεις μια ματιά είτε στην αγγλική έιτε στην ελληνική της έκδοση).
Το σχετικό βίντεο είναι αυτό:
Ο πρώτος τρόπος που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα wiki στη διδασκαλία, σκέφτομαι ότι είναι παροτρύνοντας τους μαθητές μας να φτιάξουν κάποια ομαδική εργασία με τη χρήση ενός wiki. Ίσως ακούγεται τραβηγμένο, αλλά δεν θα υποστήριζα μια τέτοια άποψη και πολύ φανατικά: οι μαθητές μας είναι είτε το θέλουμε είτε όχι πολύ περισσότερο εξοικειωμένοι από εμάς στη χρήση των νέων τεχνολογιών...
Συμπτώσεις, συμπτώσεις, συμπτώσεις!!! Λίγο πριν τελειώσω τη συγγραφή αυτής της δημοσίευσης, μία πρόταση ενός από τους καινούργιους μου blog-όφιλους ήρθε να επαληθεύσει την τελευταία μου πρόταση: "οι μαθητές μας είναι περισσότερο εξοικειωμένοι από εμάς στη χρήση των νέων τεχνολογιών".
Κάνε λοιπόν κλικ εδώ για να δεις αυτό που πρότεινε ο φίλος: ένα βίντεο που λέει πολλά για όλα όσα μας προσφέρουν οι νεες τεχνολογίες και σίγουρα μπορούμε να εκμεταλλευτούμε στη διδακτική πράξη...
5 σχόλια:
η τεχνολογία προσφέρει ένα εξαιρετικό πεδίο δράσης για εμάς τους εκπαιδευτικούς!!!
πριν μερικούς μήνες παρακολούθησα τηλεμαθήματα του πανελλήνιου σχολικού δικτύου πάνω στη μέθοδο πρότζεκτ και ομολογώ ότι ήταν εξαιρετική εμπερία!!!
Η μία tutor μας μετά την ολοκλήρωση της ενότητας μου έστειλε mail λέγοντας ότι η έρευνα αποκάλυψε την αντίσταση των ελλήνων εκπαιδευτικών να γνωρίσουν και να κάνουν χρήση των νέων εκπαιδευτικών τεχνολογιών.
κάτι δε λέει αυτό?
Χαιρετώ. Είμαι φιλόλογος και χρησιμοποιώ τις νέες τεχνολογίες. Ναι οι μαθητές μας είναι πιο εξοικειωμένοι με την τεχνολογία από εμάς. Παρόλαυτά δεν είναι και τίποτα δύσκολο να συμβαδίσεις και γιατί όχι να προπορευθείς;
Αγαπητί φίλοι
Το web2.0 μας δίνει τη δυνατότητα να οργανώσουμε διαδραστικές κοινότητες.
Θα πρόσθετα και το video που μιλά για το delicious, social bookmarking, μια και με τον τρόπο αυτό α) έχεις τα bookmarks σε οποιοδήποτε υπολογιστή βρεθείς με σύνδεση στο net β) με τη χρήση των tags μπορείς να δεις και οι άλλοι τι έχουν αποθηκεύσει
Ευτυχώς, τουλάχιστον εγώ που εργάζομαι στην Α'βάθμια αλλά πιστεύω και στο Γυμνάσιο που, έχουμε την ευκαιρία να συμπορευτούμε με τα παιδιά.
Χρυσόστομε συγχαρητήρια για την προσπάθειά σου.
@έλενα
Σίγουρα λέει πολλά η "αντίσταση" των εκπαιδευτικών να κάνουν ότιδήποτε καινούργιο, όχι μόνο κάτι σχετικά με τις τεχνολογίες. Και μιλάμε για τους ίδιους ανθρώπους που σχεδόν κάθε μέρα ζητούν από τους μαθητές τους να μάθουν "κάτι" καινούργιο...
@vasilia
δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι είναι εύκολο να συμβαδίσεις με τους "πρωτοπόρους" στην τεχνολογία πιτσιρικάδες (ειδικά στο Λύκειο)! Προσωπικά στόχος μου είναι να είμαι εξοικειωμένος με τις τεχνολογίες και όχι τόσο να προπορεύομαι...
@terzidi
όταν γράφεις delicious, το μυαλό μου πηγαίνει σε φαγώσιμο.. Προφανώς έχω αρκετό διάβασμα! Δώσε λίγες μερες και θα εξοικειωθώ και με το social bookmarking (ήδη το σχόλιο σου βοηθησε)! Σ' ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια...
Δημοσίευση σχολίου